"သား... ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"mommy ကိုကြၽန္ေတာ္ အရင္တစ္ပတ္
ေလာက္က ဒီေန႔ေရႊဘံုသာလမ္းမွာ ပန္းခ်ီျပပြဲ
ဖြင့္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ေလ"

"ဂ႐ုစိုက္သြားေနာ္သား...ေရႊဘံုသာလမ္းဘက္
မွာလူေတြအရမ္း႐ႈပ္တာ..."

"ကြၽန္ေတာ္ကအျမဲဂ႐ုစိုက္ပါတယ္mommy..."

အျပံဳးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုတည္ၿငိမ္မႈနဲ႔အတူဖြင့္ဟျပသရင္း
ျခံျပင္ေရာက္မွ"သြားၿပီေနာ္"ဆိုတဲ့စကားကို
ႏႈတ္ဆက္စကားအျဖစ္သံုးျပသြားတယ္...

"အင္း..."

.............

အ႐ိႈက္သစ္......
ေနမင္းႀကီးရဲ႕ကိုယ္ပြားဆည္းဆာေလးက
လည္းဝင့္ထည္ေနတာပဲေနာ္...

အေဖေရာသားေရာ ႏွစ္ေယာက္လံုးဘာလို႔
ဒီေလာက္ေတာင္ၾကည့္ေကာင္းေနရတာလဲ...
ကြၽန္မေတာ့အရမ္းကိုသိမ္ငယ္မိတာပဲ...
.
.
.

ဧည့္ခန္းထဲကမိသားစုဓာတ္ပံုေလးကိုေငး
ၾကည့္ရင္း...ေဒၚျမနက္ႏြယ္ေတြးေနမိေတာ့တာ...

.....................................

After Three Days...

"Oww......ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အစ္ကိုႀကီးျပန္လာ
ၿပီလား"

အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္းၾကားလိုက္ရတဲ့ေျမာက္ႂကြႂကြ
အသံကနားထဲဒိုင္းခနဲဝင္လာတယ္...
ဒီအသံပိုင္႐ွင္က မူး နဲ႔စိတ္တူကိုယ္တူအရင္း
ႏွီးဆံုးလူ...ဒါေပမဲ့ အျပန္အလွန္respect႐ွိ
ၾကရမယ့္အေျခအေနမ်ိဳးကိုပိုင္ဆိုင္ထားတာ
ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး...

"ထိုက္စံ မင္းအသက္႐ွင္ေနေသးလား
3,4ရက္ေလာက္ၾကာသြားေတာ့ မင္းကို
အသက္50ျပည့္ၿပီးအနိစၥေရာက္သြားေလာက္
ၿပီလို႔ေတြးထားတာ"

"မေသေသးဘူး
အစ္ကို အဘိုးႀကီးျဖစ္ၿပီးတံုခ်ိတံုခ်ိျဖစ္ေနတဲ့ပံု
ကိုမရရေအာင္ၾကည့္သြားမွာ..."

"အမွတ္တရဆိုတဲ့အရာက မင္းနဲ႔မသင့္ေတာ္လို႔
ဘာလက္ေဆာင္မွမဝယ္လာခဲ႔ဘူး"

"သိပါတယ္ဗ်ာ အစ္ကိုဘယ္တုန္းကမ်ား
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစတနာထားဖူးလို႔လဲ"

ခပ္တိုးတိုးညည္းၿပီးခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ကိုအျမင္ကပ္ဖို႔ေကာင္းစြာတံု႔ျပန္လာတဲ့
သူကို မူး လဲအရြဲ႔တိုက္ခ်င္တာေၾကာင့္...

Sugar...Kde žijí příběhy. Začni objevovat