Manong Guard (One Shot)

"Okay. But look who's coming." Sabi niya kaya tinignan ko siya and she's looking at my back. So I look at what she's looking and guess what. Yung pesteng guard lang naman ang papunta sa direksyon namin.

Nung nakalapit na siya, tinignan ko siya pero hindi ko ginagalaw yung ulo ko saka ko din tinaas yung right brow ko. "What?" Tanong ko sa mahina pero sophisticated na boses.

"E-eh ma'am, kasi po, pinapabigay po niya ulit ito. Pasensya na po ma'am. Sorry po talaga." Sabi niya lang saka ipinatong yung dalawang box ng ferrero rocher sa lamesa. After that, umalis na siya ng nakayuko. Dapat lang.

"Life sucks." Bulong ko saka akmang tatayo pero pinigilan ako ni Charrise.

"Wait, Are you going to tapon that? Sayang naman. Can I have it please?" Pagpapacute niya.

Niroll ko yung precious eyes ko saka binigay sa kanya yung mga chocolates.

-

Uwian na.

Andito ako ngayon sa waiting area, hinihintay ko yung driver ko. 3:50 pa lang naman so ligtas pa siya. Nauna nang umalis si Charrise dahil may pupuntahan pa daw siya. If I know, makikipagdate lang yun.

Habang naghihintay ako, nakita kong papalapit na naman yung guard. Ugh!

"What now?" Inunahan ko na siya.

"M-ma'am. Eto po, pampawala daw po ng boredom. Pinapabigay po nung lalaking tumitibok yung puso--"

"Yeah yeah, I got it." Sabi ko saka inabot yung lollipop sa kamay niya. Napakamot nalang ng batok yung guard saka tumalikod.

Hindi ko yung binuksan but I didn't chuck it in the bin. Tinago ko yun sa bag ko. Might be useful.

After couple of minutes, narinig ko na yung busina nung sundo ko kaya I stood up and walk towards the gate.

-

Today, nagdecide ako na maagang pumasok dahil I'm really annoyed and irritated sa kung sinong hampaslupa na nagbibigay sakin ng mga stuffs.

I walked sophisticatedly papunta sa gate. Chin up, chest out, stomach in. Nakasunglasses ako para walang masyadong makakilala sakin. Umupo muna ako sa waiting area at naghintay. It's 7:50 and I usually go to school at 8:00. So I presume, any minute now, yung freak na yun ay magbibigay na ng stuff sa guard para ibigay sakin.

Pinagmasdan ko yung maliit na house nung mga guard and I saw a guy walking towards that direction. Time's up, freak. You're caught.

Naglakad ako papunta dun at nung napansin kong napansin na nila ako, I slowly took off my shades. I stopped in front of them na nakajaw dropped. Maybe, they weren't me here so early. Heh.

"J-Janna." Narinig kong sabi ni Alex.

I know him because he was my dad's bestfriend's son. We met a month ago sa isang business meeting na kasama ako.