ARKANA BAKMA

Alıştım

   "Eve girdiğimde bana çevrilen       gözleri hissede biliyorum"

    Eve girer girmez çantamı fortmantoya attım.Fortmantonun çekmecesinden odamın anahtarını aldım.Zoe etrafta gözükmüyodu.Odama çıkarken ensemde bi nefes hissediyorum.Tüylerim ülperdi.Odamın kapısını açar açmaz Zoe üstüme atladı.Peki ya bu nasıl oldu imkansız gibi bir şeydi.Son zamanlarda imkansızlara alışığım.Mesela dün salondaki eşyaların yeri değişmişti kimse evde yokken.Ama artık alıştım korkmicam diye kendi kendimi avunduruyorum.Aslında gerçekten alıştım çünkü benim yaşadığım şeyleri kim yaşasa çıldırırdı.Anladımki bu şey benim peşimi bırakmayacak üzülüyorum ama yapacak bir şey yok. Tek yapmam gereken şey sabredip direnmek.Acaba yarın ne olacak.Gine ne ile karşılaşıcam bilmiyorum. "Tık" diye bi ses geldi.Nerden geldi o ses Zoe havlamaya başladı.Zoe normalde eve hırsız girince havlar.O anda dış kapının alarmı  çaldı. Alarm kapı dışardan zorlayarak açıldığında alarm çalar.Hemen aşağıya inip kapıyı kapadım ve tekrar yukarı çıktım.Alarm tekrar çaldı ve bu sefer aşağıya inmeye tırstım.Zoe ile indim.Zoenin bir özelliği de evde yabancı birini görünce komut verildiği anda saldırır.Kapı açıktı kapıya çıktım ve etrafa baktım kimse yoktu ve Zoe havlamaya başladı olamaz dedim ve hemen içeri girdim Zoe yi alıp kapıyı kapattım ve kilitledim kapının yanındaki sopayı alıp araya sıkıştırdım.Kapı dışardan hayatta açılamaz ve bizim kapı çelik nasıl  açıldığı hayla anlamadım...!