Το κόκκινο ροδο του χειμώνα

Θελω να βγάλω μια άκρη!

Δεν ξέρω που θα με βγάλει Αυτή η ιστορία. Φοβάμαι πάντα φοβόμουν τις νεες αρχές. Ήμουν ανέκαθεν δειλή αλλα ταυτόχρονα και παρατολμη.

Φοβάμαι Γιατι απο την μια φαίνεται τοσο εύκολο αλλα απο την αλλη ειναι τοσο τρομαχτικό. Η καθε μερα μοιάζει με την προηγούμενη ομως οταν τις φερεις στο μυαλο σου καμια δεν ήταν ακριβώς ίδια. Πολες φορες πνιγόμαστε σε μια κουταλιά νερό. Τα πράγματα φαίνονται τοσο απλοϊκά. Δηλαδή αν καποιος έβλεπε την ζωή μου θα έλεγε σιγά τι δύσκολο αντιμετωπίζεις. Τα πράγματα είναι απλα γιατι απλος δεν το δέχεσαι και δεν προχωράς? Μακαρι να μπορούσα ειλικρινά το καιε βημα το κάθε άγνωστο κομμάτι με τρομάζει. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκευτόμαι ισως αυτο να ειναι το πρόβλημα.
Γιατι δεν μπορώ να μην είμαι και εγω αναίσθητη, Δηλαδή κοιτα αμα το δεις είμαι σε ενα κάστρο με έναν κουκλο βγαλμένο απο ενα εφιαλτικό παραμύθι, μενω σε ενα κάστρο με τρελο προσωπικό. Και το κυριότερο τελικά η μοναξια μου δεν δημιουργούσε οράματα πραγματικά υπάρχει ενα αλλο κομμάτι μου.
Άλλως θα έλεγε τι πρόβλημα εχεις κουκλίτσα μου ολα τα καλα εχει η ζωη σου. Ομως οχι δεν έχει ! Ειμαι σαν ενας χαρακτήρας ενός βιβλίου, σαν μια μαριονέτα που περιμένει τον μαριονετιστα ρης να κουνισει τα νήματα να της δώσει ζωη.
Αχ μακαρι να ήξερα που θα βγάλει αυτή η ιστορία.

- Με το να το πολυ σκέφτεσαι δεν θα βγάλεις νόημα.

- Μα δεν ξέρω τι άλλο να κάνω?! Γυρνάω και κοιτάω τον εαυτό μου η βασικά ενα κομμάτι του.

- Παρε την ζωή στα χέρια σου παρε πρωτοβουλίες!

-Εύκολο να το λες εσυ...

-Μην ξεχνάς ειμαι κομμάτι του εαυτού σου και ακομα και η ποιο επαναστατική και αυθόρμητη σκέψη προέρχεται απο μεσα σου και αυτο σημενει πως μπορουμε να το κάνουμε αλλιως δεν θα το σκεφτόμασταν καν.

- Μα τι μπορώ να κανω ?! Είμαι κλειδωμένη εδω μέσα και....
Με κοιτάει και καταλαβαίνω τι σκέφτεται..

- οχι οχι νο νο δεν υπαρχει περίπτωση να βγω απο το παράθυρο ! Εξω χιονίζει φυσάει και μια τοση δα μικρή μικρή λεπτομέρεια που ξεχνάς είμαστε στο 7 όροφο ! .

- Και ?

- Και αν πέσω μετα τέζα πως το λένε δεν είμαστε ακομα ενα ώστε να μπορώ να επιζησω απο τετια πτώση.

- ε τοτε καιρός να το επιχειρήσουμε !

Πρίν προλάβω να πω τίποτα αλλο είχαι έρθει κατα πάνω μου και είχαμε γίνει ενα κατα καπιο τρόπο
" τι γίνετε? " γυρνάω στο καθρέφτη και με βλέπω πως γίνετε αυτό
" Ε μηπως Γιατι εχεις ψυχή?"
Ο ναι σωστα το ξεχασα δεν ειμαστε οπως οι άλλοι.
" Μπράβο μαθαίνεις γρήγορα τώρα ασεμε να παρω τον έλεγχο !".

Ξαφνικά κοινού με προς το παράθυρο που ανοίγει με μια σκεψη μου ! Καλο !
Οπα ! Τι κάνει καλε είμαστε στο περβάζι ! Θα πέσουμε !! .

" Ρεντ σταματά να αντιστέκεσαι εχε μου εμπιστοσύνη "

Είσαι τρελή θα πέσουμε τι κανείς !
" Απλα επιστρέψουμε " ........
" Ρεντ ! Δεν μπορω να το κανω μονη μου πρέπει να με εμπιστευτείς αν θες να μαθεις τι γινετε εδω "
Οχου Καλα αλλα έτσι και σπάσω τίποτα την πάτησες μετά !

" θνητοί.."
Το άκουσα!