With you? No , thanks •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ•

Part 45

Γαμώτο γιατί μου το κάνει αυτό ;
Το κάνει ακόμα πιο δύσκολο από ότι είναι δεν μπορώ εδώ πνίγομαι πρέπει να πάρω καθαρό αέρα.

Ζωή- πάω λίγο έξω δεν θα αργήσω.

[...]

Μάριος- λοιπόν πάμε;

Ζωή- εμ ναι .

Και τώρα θα πρέπει να μείνει σπίτια μου ;

Ουφ έλα Ζωή ένα βράδυ είναι μόνο θα περάσει.

Άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα.

Ζωή- μαμαα

Τίποτα .

Ζωή- μπαμπαα

Πάλι τίποτα .

Ευτυχώς .

Ζωή- έχεις ξανά έρθει εδώ οπότε ξέρεις τα κατατόπια είπα κάπως αμήχανα.

Μάριος-μμ μουγκρισε και ήρθε αρκετά κοντά μου .

Είχα αρχίσει να ξεχνάω πόσο όμορφα είναι τα μάτια του από κοντά .

Τα επόμενα λεπτά πέρασαν τόσο αμήχανα με εκείνον να με πλησιάζει σιγά σιγά.

Πήγαινα πίσω μέχρι που κόλλησα σε ένα τοίχο .

Καταραμένε τοιχε γιατί έπρεπε να είσαι εκεί ;

Ξαφνικά έτρεξε κοντά μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να φύγω.

Είχε έρθει επικίνδυνα κοντά μου.

Ήταν έτοιμος να με φιλήσει αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ διότι η φωνή της μητέρας μου μας διέκοψε .

Ευτυχώς δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσα μετά.

Μ- αγαπ- γεια σου παλικάρι μου πως και από εδώ ;

Μάριος-εμ να είχα ένα ατύχημα και θα χρειαστεί να μείνω εδώ απόψε δεν νομίζω να έχετε κάποιο πρόβλημα;

Μ- όχι όχι αντιθέτως χαιρόμαστε που ήρθες και είσαι καλά.

Η μάνα μου ήταν αυτή;

Ζωή- εμ να μαμά εμείς πάμε πάνω γιατί έχουμε κουραστεί καληνύχτα.

Μ-καληνύχτα είπε χαμογελώντας πονηρά.

Να φοβάμαι;

Ανεβήκαμε πάνω και απλώθηκε πάνω στο κρεβάτι σαν χταπόδι προσπάθησα να μην γελάσω με αυτή την εικόνα αλλά δεν τα κατάφερα.

Μάριος- Ζωή πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά τώρα.

Ξεροκαταπια .

Ήλπιζα πως το είχε ξεχάσει .

Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη και αν θέλω να μάθω την αλήθεια .