𝔗𝔥𝔢 𝔪𝔬𝔱𝔬𝔯𝔠𝔶𝔠𝔩𝔦𝔰𝔱

Κεφάλαιο 32

Κ- Χέστηκα για το κωλόπαιδο που σε καβαλάει... Μου αρκείς κι από μόνη σου

Λ- Ευχαριστώ βρε!

Άφησα την μηχανή και φίλησα τον Λέων μου...

Κ- Καλύτερα τώρα?...

Λ- Πολύ καλύτερα...

Ανεβήκαμε στις μηχανές και ξεκινήσαμε... Σε 20 λεπτά ήμασταν εκεί... Παρκάραμε και κατεβήκαμε... Μπήκαμε στην μπυραρία και καθήσαμε σε ένα τραπέζι κοντά στο τζάμι που βλέπει τον δρόμο για να προσέχουμε τις μηχανές..

Ήρθε η σερβιτόρα και παραγγείλαμε 6 βαρελισιες μπύρες...

{...}

Έχουμε φύγει από την μπυραρία και κάνουμε βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης... Ο Τεό και ο Δήμος έκατσαν εκεί... Τα παιδιά πήγαν σπίτι...

Κ- Περίεργη πόλη η Θεσσαλονίκη... Είναι σαν ψεύτικη, οπότε την περπατάς είναι σαν να ζεις ένα όνειρο...

Λ- Είναι που όταν νυχτώνει γίνονται όλα πιο όμορφα...

Πήγα να του δώσω ένα φιλί αλλά δεν φτάνω... Πρέπει να σκύψει...

Κ- Μισώ που είσαι πιο ψηλός από εμένα!

Λ- Δεν νομίζω να είναι μειονέκτημα αυτό...

Κ- Γιατί?

Λ- Γιατί όταν θα σε αγκαλιάζω θα ακούς την καρδιά μου, η οποία χτυπάει μόνο για σένα...

Κ- Αααωωω....

{...}

Εδώ και πόση ώρα συζητάμε για τον/την ιδανικό-ή σύντροφο....

Κ- Μερικές θέλουν έναν πρίγκιπα με άσπρο άλογο... Εγώ όμως θέλω έναν αλήτη με μηχανή... Όμως ο δικός μου αλήτης είναι ο καλύτερος πρίγκιπας...

Λ- Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί... Σαγαπω έτσι όπως είσαι και είσαι η ιδανική για εμένα... Αν σε χάσω θα χαθώ μωρό μου...

{...}

Κ- Όχι όχι όχι! Λέων!

Λ- Σαγαπω πριγκίπισσα...

Κ- Μείνε μαζί μου! Σε παρακαλώ!

Λ- Σαγαπω...

Κ- ΛΈΩΝ!

Είπα και τινάχτηκα από το κρεβάτι...

Λ- Εδώ είμαι αγάπη μου... Ηρέμησε...
Είπε και με πήρε αγκαλιά...

Λ- Τι συνέβη και κλαίς φωνάζοντας το όνομα μου?

Κ- Είδα ένα απαίσιο όνειρο... Είδα να σου συμβαίνει ότι συνέβη και στον Αχιλλέα...