8.Bölüm: +İlk Görev+

Start from the beginning
                                    

Karşımdaki kameraya baktığımda herkesi bir odaya tıkılmış gördüm ama hoca aralarında yoktu! O nerede?

Babam beni de o odaya tıktı.

Şimdi geberin hepiniz! diye bir ses duyduk ne kadar da tanıdıktı.

Ama bizden başka kimse yoktu.Birden oda'yı gaz kokusu doldurdu.

Doğal gaz borularını püskürtüyorlardı,hepimiz zehirlenecektik!

Kapılar çelikten,hiç şansımız yok!
Millete baktım,hepsi umutsuz!
Ve bazıları ağlıyor!!

Çantamı karıştırdım.

Hadi bir şeyler olmalıydı!

Ama hiçbir şey yok!

Çakmak yaksam her yer patlar!
Ne bir pencere ne de yerde kapak var!

Hepsi çelikten!

Sadece Çelik kapı asansör kapısı gibi ikili!
Mıknatıslar gibi birbirine yaklaşan ve uzaklaşan otomatik kapılardan!
Birazcık güç ile buradan çıkabiliriz!
Hadi! Açıl! diyerek tüm kuvvetimle kapının ortasından ellerimle tutup ikiye ayırmaya çalıştım.

Dila Ne yapıyorsun dedi.

Ağlamaktan gözleri kızarmış!

"Yardım etsene bu bizim çıkış şansımız!"

Hayır ölmekten başka çaremiz yok öykü! Peset artık.

Bu mu?
Bu sefer millete Bu mu? diye seslendim ve devam ettim.

"Sizin yaşam mücadeleniz bu kadar mı? Ölmek size daha mı kolay geliyor,ben ölmek istemiyorum! Hala yaşamak için bir amacım var sizde saçma sapan triplere girip mal nal da ağlamaktansa gelip bana yardım edin! Yoksa ahirette bile iki elim yakanızda olur!"

Semih "Bende yaşamak istiyorum lan ölmek için çok gencim! Henüz bir kız bile tavlayamadım!"

"Bende ölmeyeceğim!"

"Bende!"

Millet galeyana geldi.

Ali "Öyleyse burdan çıkmak için öykü'ye yardım edelim."

Yine bana göz kırptı,kalbim yine küt küt attı.

Bir elin nesivar iki elin sesi var derler.

Tek başıma hiçbir şey yapamadım ama arkadaşlarım yardım ettiğinde yirmimiz olağanüstü hayvansı gücümüzle çelik kapıya yüklendiğimizde amacıma ulaşmıştım.

Kapıyı ikiye ayırarak açtık.

Bizim el izimiz yüzünden kapı kullanılamaz haldeydi.

Kolidora çıktığımız anda birşey farkettim.Elektrikler açıktı.Açmışlar.

Birkaç avcı önümde dikildi ancak hocamız bir şey püskürterek onları etkisiz hale getirdi.

"Peşimden gelin."

Ona güvenebilir miyim bilmiyorum ama deniz'e düşmüş kadar çaresizim.Mecburen yılan'a sarılacağım.

Onun peşine takıldık.Çıkışa kadar vardık,önümüze ne kadar avcı çıktıysa bunu püskürterek etkisiz bıraktı.

" Bu sıvı avcıları etkisiz bırakacak elementler içeriyor " diye açıklama yaptı.

Kapıda babam karşıma çıktı.

"Baba!"
"Kızım ne olur beni affet bana gel" dedi.

Hoca sıvıyı elime sıkıştırdı.

"Seçim senin biz seni ilerde bekliyoruz.Babanı affettiysen gelme ama affetmeyi düşünmüyorsan.. ."

Onlar gitti.

Hoca çok uzaklaşmamıştı,beni dinliyordu.

"Ben asla affetmem baba" diyerek sıvıyı ona püskürttüm ve gittim.

Hoca "aferin" dedi.

"Affetmek korkaklara göredir" dedim.

Hoca "Seni yarın spor salonuna davet ediyorum öykü!"

"Neden ders mi yapacağız? " dediğimde güldü.

"Sana bir şey söyleyeceğim."

"Özel bir şey."

"Tamam gelirim.Merak ettim şu özel şeyi.Bakalım neymiş!"

Ouster'a vardığımızda dila ile odaya girdik.

"Bu hoca'ya güvenmiyorum."

"Neden bence çok tatlı bir hoca.Hem genç ve yakışıklı!"

"Her mavi gözlü olan yakışıklı değildir dila.Bence o tehlikeli."

Ve sende paronayaksın! O olmasaydı oradan kurtulamazdık.Biliyorsun değil mi? Avcıları çivi çakılmış gibi dikti!

"Odada olmayan tek kişi oydu farkında mısın?"

"Ne var belki başka odadaydı!"
"Hayır anlamıyorsun.. ."

"Dostum ne maceralı gündü bee.. ."

İçeri alinin omzuna elini koyan semih girdiğinde konuşmamız yarıda kesildi.Ardından sevinç de geldi.

"Kızlar yatma saati neden yatakta değilsiniz?"

Dila "Bize diyene bak!"

Sevinç "Biraz atıştırmak için yemekhaneye gittim."

Dila "Biraz mı?"

"Sevinç sana kötü haberlerim var, gece atıştırmalar kilo alma sebebidir!"

Sevinç "Yapma yaa"

Hoca "Çocuklar artık yatın saat çok geç oldu." diyerek içeri girdi.

Beni görünce "Unutma öykü yarın öğle 1 de!" dedi.

Ali ile göz göze gelmiştim.

Hoca'ya dönmeden
"Tamam" dedim.SON

-OUSTHER-👌(TAMAMLANDI✔️)Where stories live. Discover now