İmtihan'ım

Cenaze

  Selamün aleyküm..

   " İnsan hayalleri ile yaşar . Umut eder hayalleri için ve sonra ne hayali kalır ne umutları. Çünkü bitmiyor bu evrenin hayal yıkan cellatları.."

  Safa'dan

 

  İkra'nın binaya girdiğini gördükten sonra tekrar arabaya yöneldim. Çalıştırıp yoluma devam ettim.

Ben o kadar şey söyleyip bağırdım. Ama bu onun umrunda değildi.cok sakindi tersine . Bu da beni çileden çıkartmaya yetmişti. Ama artık sakindim.

Arabayı garaja park ettim ve eve doğru yürüdüm . Yarım saatlik yolu sadece 10 dakika da gelmiştim .

Kapıyı çaldım . Anahtarımı evde unutmuşum.
Kapıyı açan Emine abla önümden çekildi.

" Hoşgeldiniz " dedi.

" Pek hoş bulmadım."

Benim eğlenceli ve ona sataşan tarafım yerine , bu gün oldukça ciddiydim .
Ama o bana her zaman saygılı davranırdı.

" Emine abla bana bi kahve getirir misin ?"

" Tabi , hemen "  dedi ve mutfağa yöneldi . Bende salona geçtim .

  Büyük pencerenin önündeki tekli koltuğa oturdum. Burayı genelde ben kullanırdım.
Zaten evde benden başka kimse olmazdı . Arada Buğra uğrardı. Bir de Mehmet.

Mehmet benim şirketteki sağ kolumdu. Yani babamın şirketi . Hiç uğramazdım. Ama Mehmet ' le bi arkadaşlığımız var .
Şu son üç yılda yanımda olmuş ve beni hep desteklemiş yardımcı olmuştu.

"Buyur Safa" Emine ablanın sesiyle daldığımı fark ettim.
Uzatmış olduğu kahvemi aldım .

" Saol abla "

" Rica ederim . Başka isteğim var mı?"
Böyle deyince aklıma ikra'yla ilgili bi soru vardı onu en iyisi Emine ablaya sormalıyım diye düşündüm. O da bı kadın ve anlar heralde.

" Abla bi isteğim yok da bir soru sorucam ." Dedim.

" Tabi sor."

" Hiç çıkarın ya da amacın olmasa birine çok büyük bir iyilik yapar mısın ? Ama bu hayatını etkileyecek ."

" Bilmem . Kararsız kalırdım heralde . Gözü kara biri olsam olabilirdi . Ama ben .."

" Tamam abla anladım . Saol ."Dedim o da mutfağa gitti .

Kadının son anlarında yanında İkra vardı ve ona bir şeyler söylemişti. Sonra kızın yanına gittik.
Bu tesadüf olamaz . Kesin o kadının o kızla bir ilgisi var.

İkra ne çeviriyorsun ?  Bana hiçbir şey açıklamadan evlenmemizi istedi . Ona söz verdiğim için bir şey söylemeden kabul ettim . Söz vermesem...
Ah be anne nasıl bir vasiyet bu ? Hayatımın içine etti o kız. Onu isteyen kimdi sanki ? Böyle bir şey isteyeceğini bilsem asla söz vermezdim.

Ev istiyosa burda dursaydı ne gerek vardı evlenmeye . Anlamıyorum . Bu kızı gerçekten anlamıyorum.

Kahvem bitmiş Emine ablada evine gitmişti. Saat 03:47 . Ne güzel .
Kafamı arkaya yasladım . Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu . Bende tamamen kapattım.

   İkra'dan

Bütün gece uyumamış kızlarla ağlamıştık . Hem o kadına içim yanıyordu hem Çiçek 'e .
İçim belkide hayatım boyunca bu kadar çok acımamıştı.