𝔗𝔥𝔢 𝔪𝔬𝔱𝔬𝔯𝔠𝔶𝔠𝔩𝔦𝔰𝔱

Κεφάλαιο 22

Κ- Έλα Έντι? Που είσαι?

Ε- Στην Μέλανι. Γιατί?

Κ- Όταν είναι να γυρίσεις πες τον Λέων να σε φέρει καλά?

Ε- Γιατί? Μπορώ να έρθω και μόνος μου...

Κ- Σε παρακαλώ κάνε αυτό που σου λέω...

Ε- Καλά... Τα λέμε

Μακάρι να με ακούσει για μια φορά αυτό το παιδί!

{...}

Μ- Κρίστη? Ήρθα αγάπη μου.

Κ- Γεια σου μαμά... Πώς πήγε η μέρα σου?

Μ- Μια χαρά... Σε βλέπω λίγο ανήσυχη... Συμβαίνει κάτι?

Κ- Ναι... Άκου...

Ξεκίνησα να της λέω τα πάντα... Για τη λέσχη των παιδιών, για το ατύχημα του Λέων, για τον Βύρων... Τα πάντα!

Κ- Θέλω να προσέχεις...

Μ- Μην αγχώνεσαι για εμένα... Πάντως ο Λέων είναι πολύ καλό παιδί... Να τον εμπιστεύεσαι...

Κ- Προσπαθώ... Φοβάμαι μην πάθετε τίποτα εσείς...

Μ- Μη φοβάσαι τη γλυκιά μου...

{...}

Έχει εδώ και πόση ώρα που παίζω με τον Δία... Ο Έντι δεν έχει έρθει ακόμα...

Ντρινν Ντρινν

Που είναι το κινητό μου???

Κ- Ναι?

?- Έλα Κρίστη... Ο Λέων είμαι... Ο Έντι έφυγε να ξέρεις..

Κ- Μόνος του? Μπορείς να τον φέρεις εσύ?

Λ- Θα προσπαθήσω..

Λέων POV ❤🔫

Την καταλαβαίνω την Κρίστη... Έχει αρχίσει να φοβάται... Φόρεσα το κράνος μου και ανέβηκα στην μηχανη, πηγαίνοντας προς το σπίτι της Κρίστη.

Αυτός πρέπει να είναι ο Έντι. Σταμάτησα δίπλα του.

Λ- Η αδερφή σου μου είπε να σε πάω σπίτι

Ε- Πωωω έλεος...

Λ- Κάνε της την χάρη...

Ε- Καλαα...

Λ- Έλα φόρα το κράνος μου...

Ε- Ευχαριστώ...

Ανέβηκε στη μηχανή, φόρεσε το κράνος μου και ξεκίνησα... Φτάνουμε στο σπίτι... Σταμάτησα μπροστά στην αυλοπορτα...

Ε- Ορίστε το κράνος σου... Ευχαριστώ

Λ- Τίποτα...

Φόρεσα το κράνος μου και έφυγα... Πάω στο σπίτι του Άρη... Είμαι από έξω... Παρκάρω και κατεβαίνω... Πάω μπροστά από την πόρτα και χτυπάω...