İmtihan'ım

Hastane

Merhaba arkadaşlar . Bölüme başlamadan sizden çok sevdiğim ve burada tanıştığım yüzü kadar gönlü de güzel bı arkadaşımdan bahsedicem .
Benim hiç kardeşim yok ama o bana kız kardeş oldu . O da bir kitap yazıyo . Kitabının adı Hafiye Tayfası.
Sizden onun kitabına da bir bakmanizi rica edicem . Bu hafta 5. Bölümde . Çok komik güzel bi hikayesi var inşallah bakarsiniz . Kardeşimin adı Nzmngc49.
Sevgi ve saygılarımla . Umarım beğenirsiniz.

Beril'den

Koridora çıkıp " kimse yok mu? Yardım edin " diye bağırdım. Birkaç kişi sesimi duymuş olacak ki beni takip ettiler . İkra ' nın yerde yattığını gördüklerinde ' ne oldu ? ' diye sordular .
Bende " bayıldı... Yani galiba . Kafasını çarptı yere . Çok ... çok kötü düştü . " Dedim kekeleyerek . Bir yandan ağlayarak.

Kızın biri yere çömeldi ve nabzına baktı . Sonra da kalbini dinledi.

" Bak kafasını çarptı diyosun . Boynuna yada beynine bir zarar gelmiş olabilir. Yani bunu ben ya da buradaki biri anlayamaz . Hemen acil servisi arayın " dedi.
Bunu demesiyle ağlamam ve hıçkırıklarım çoğaldı . Yere yığılıpverdim . Ben ne yapmıştım arkadaşıma böyle ?

Bir köşede durdum ve öylece bekledim . Elimden ağlamak , dua etmekten başka bir şey gelmedi.

İkra ' nın ayak ucunda biraz uzağındaydım. Etraftaki kalabalık git gide artıyordu . Yaklaşık acil servisi arayalı on dakika geçmişti.

Bi anda Safa hoca girdi. Ben de ayağa kalktım. " Herkes açılsın " diye bağırdı sinirli bir biçimde . İlk defa bu kadar sert görmüştüm Safa hocayı.

Nabzına baktı , kalbini dinledi ve " ambulans nerde ?" Dedi yine bağırdı.
" Hocam 112 beş dakikaya geliyor " dedi arkalardan biri. Biraz daha ferahladı içim. Ama daha iyimi kötü mü bilmiyorum.
Birkaç dakikaya acil yardım geldi . Safa hoca " nerede kaldınız ?" diye çıkıştı . Sonra boyunlugu İkra ' nın boynundan geçirip , sedyeye aldılar.

Bende hemen yanındaki yerini aldım . Elini sıkıca tuttum. Gözlerimden iki damla yaş daha aktı . Ama güçlü olmalıydım . Belkide hayatımda ilk defa .

Hiç bırakmadım elini ambulansa kadar ama Safa hoca "bırak onu, işimizi zorlaştırıyorsun " deyince bırakmak zorunda kaldım.

Ah be İkra ne yaptım sana ben , bir şaka yapayım derken neler getirdim başına böyle ?

Hastaneye vardık . Safa hoca röntgen , tomografi şeylere ihtiyacının olduğunu söyledi .
Yani ondan ayrılmamı istedi . Bende onun iyiliği için güç de olsa bıraktım .

Hemen kızları aradım. Hastaneye gelmelerini söyledim . Onlar da 15-20 dakikaya geldiler.
Gelir gelmez hemen sarıp sarmaladılar beni. Hale çok kötüydü . Deren 'de güçlü kalmaya çalışıyordu, ama üzüntüsü göz yaşlarından belli oluyordu.

Deren bizden ayrıldı ve gözlerini sildi. "Arzu teyzeye ne diyeceğiz?" Dedi.

Hale " bu sefer söyleyelim "dedi.

" Bence biraz bekleyelim . Eğer kötü bir şey yoksa İkra kendi söyler" dedim.
Bu dediğime Deren bana kızgın bir şekilde baktı ve " tabiki bir şey olmayacak ! O güçlü inatçının teki bilmiyorsunuz sanki ?" Dedi.

Doğru o inatçı , azimli , herşeyin üstesinden sabrıyla gelen biri.
Bir duvara yaslandım ve beklemeye başladım. Hale oturdu. Deren'de etrafta dolanmaya başladı .

***

(1 saat sonra)

Başında Safa hoca ve sedyede İkra hala gözleri kapalı bir şekilde , birkaç da doktorla koridorun başında göründüler .
Biz ilk defa onu böyle gördük .Hiçbirimiz şu an güçlü değildik . Çok zayıftık tam tersine . Kızlar ağlamaya başladı . Bense olduğum yere çakıldım kaldım.