“Olmuyor!” elimdeki rakı bardağını sertçe masaya bıraktım. Midem bana durmam için sinyaller veriyordu ancak ben aldırış etmeden, bardağımı tekrar doldurmuştum bile. Ne yapalım canım zaten kırk yılın başında rakı içtin bir seferden bir şey olmaz!
“Ne olmuyor kızım?” Yusuf kaşlarını çatmış yine neye celallendiğimi anlamaya çalışıyordu.
Ne olmuyordu sahiden? Onsuzluk olmuyordu ya hani Ekinciğim! Senin de ben olmasam işin zor vallahi, cık cık cık...
“Kalbim Ege’de kaldı.” dedim bir anda.
Yusuf'un sıkıntıyla ofladığını duymuştum ancak umursamadım ve yeni doldurduğum bardağı tek dikişte bitirdim, hemen ardından masanın üzerinde duran sigara paketinin içinden bir tane aldım ve yakmaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü o kadar sarhoşum ki nefesimi içime nasıl çekeceğimi bilmiyordum unutmuştum sanki. İçmeyi ver canım sende! Şu zıkkımı içince eline ne geçiyorsa sanki!
“Ne Egesi kızım ya! Ege kim?”
“Ege derken öyle değil Yusuf ya! Ne kadar salaksın, Ege'den bahsediyorum.”
O sırada mekan da çalan şarkı çok uzaklardan kulağıma ilişti. Esen rüzgar saçlarımı savurmuş ve deniz kokusunu solumama izin vermişti.
Ağları attım, anılar doldu
Ağlar hasretimin kıyıları.
Diyordu Sezen...
“Eee... bende Ege'den bahsediyorum?” anlamıyordu işte kimse beni!
Evimi özlemiştim ben. Yani evim derken ev değil aslında insan ama aynı zamanda evim de işte. Onsuz yapayalnızdım. Kocaman insan kalabalığının arasında minnacık ufacık bir şey kalmıştım.
Aslında kalbim Ege’de kaldı derken kastettiğim Ege bir insandı ancak Ege değildi. Of aman ya! Yani adı Ege değil. Salak mıyız biz Ekin onu anladık zaten de adı ne bu Ege’nin? Amannn bende Ege diyorum kafamı karıştırdın yine!
Bir elimde defne, bir elimde sevdan
KALBİM EGE’DE KALDI.
YOU ARE READING
Kalbim Ege'de Kaldı
Romance"Ekin! Yapma lütfen!" adımları geri geri gidiyor aynı zamanda ellerini bana doğru uzatmış beni durdurmaya çalışıyordu. Ama benim de canıma tak etmişti artık! yapacaktım işte. Elimdeki taşı daha da sıkı kavradım. "Sen benim adımla dalga geçerken iyi...
