Hayatı hep başkalarının himayesinde yaşayan, zorluk çekmemiş, tembel, üşengeç aynı zamanda da hiç birşeyden mutluluk duyamayan kızımız Reyhan yıllardır hayalini kurduğu erasmus programıyla yurtdışına gidiyor. Açıkçası mutlu olmak için bir de bu teld...
Alarmımın o güzel ama hiç sevmediğim sesiyle gözlerimi araladım ve hemen banyoya uçtum.Cidden bu mide ağrısı bni bitirecek.Sabah sabah tembellik yapmaya bayıldığım halde kalktığım gibi dişlerimi fırçalamak zorunda kalıyorum zira ağzımdaki o iğrenç tat dayanılacak gibi değil. Biliyorum, kulağa iğrenç geliyor ama malesef ki benim her sabah maruz kaldığım nalet bir hastalık! Güneş in ise henüz yüzünü göstermeye tenezzül etmeyişi hepten moralimi bozdu.Allah aşkına karga bokunu yemeden benim dikilmem de nesi! Ama sonra aklıma dank etti. Allah aşkına ben bugün İtalya ya uçuyorum!!! Evt evt İtalya! Bu arada hemen hazırlanmaya başladım zira uçağımı kaçırıp da muhteşem İtalya şansımı kaybedemezdim.
-"ağğğğğhh"
Allahım bu ne acıdır. Ayağım nahlet karınca saldırısına uğramış gibi iğnelendi sanki.meğer heyecandan bavullara çarpmışım. Bu bavulları hazırlayışım geldi aklıma birden. Geldiği gibi acımı unutup güçlü bi kahkaha patlattım.Bunları çok büyük bi heyecanla hazırlamıştım çünkü. Her parça kıyafet için iki ablamı, annemi, ve biricik kuzenlerimi aramıştım. Keşke evden gitseydim hem daha da içime sinmiş olurdu ama işte yurtta kaldığım için ve uçak biletim Urfa dan kesildiği için Iğdır a uğrayıp da gitmem hem zahmetli hem de maliyetli olurdu. Ve Bn de biriktirdiğim paramı çarçur edemem sonuçta gavur memleketi Ne olacağı belli olmaz.
-"Kes sesini Reyhan uykumun içine sıçtın! Offffff"
Oda arkadaşım Esmanın cırlamasıyla yüzümü buruşturup gülümsedim. Hayır hayır sandığınızın aksine ben onu sevimli bulduğum veya şefkat beslediğim için gülümsemiyorum. Sadece onlardan bir dönemde olsa uzak kalacak olmak hoşuma gidiyordu. Zira son senelerini yaşayan ve benden iki yaşçık büyük olan kullanacağım söz (😂😂) yerindeyse tiki tiki ergenler fazlasıyla havalı ve kendini benmişlerdi. Evt bn onlara göre biraz küçüğüm. Urfa da ingilizce öğretmenliği ikinci sınıfta okuyorum ve bölümüme bayılıyorum. İngilizce yi çok seviyorum şakır şakır konuşmak için ölüyorum ama nedense pek çalışmıyorum. Sınavdan sınava ya birz bakarım ya da öylesine girerim ort notla da alırım ama iki gün öncesine kadar bnm için hayal olan erasmus a kabul edilmiş olmak aslında bakarsanız olan güvenimi daha da yerine getirdi. Bn düşüncelere dalmışken alarmım bir kere daha çaldı. Hemn ayağa kalkıp hazırlanmaya başladım. Kıyafet seçmeye desem daha doğru olur. Zira bn kombin yapma daha doğrusu birşeylere karar verme konusunda hep zorlandım. Sonunda üstümü giyinip saçlarımı dağınık bir topuz yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siyah sırt çantamı da kontrol ettikten sonra artık hazırdım. Odama son bir kez baktım. Hiç hüzünlenmeden aksine kahkaha atarak bavullarımla odamdan çıktım. Çok mutluydum. Bugüne kadar kalbimde kötülük taşımadığımdan mı yoksa annemin dualarından mı bilmem hep iyilik gördüm. Karşıma çıkan insanlar hep iyi niyetliydi. Bir bakıma da bu yüzden bu program a gözü kapalı evet demiştim. Tahmin edemediğim şey ise hayatın artık bir yerlerden bana tekmeyi vurmak isteyeceğiydi.
