You are my Oxygen

Part 2

Ting Tong!

"ကဲ ကေလးေတြ မနက္ဖန္ၾကမွျပန္ေတြ႕ၾကမရ္"ဆရာကႏႈတ္ဆက္စကားေျပာပီးထြက္သြားသည္။Chanyeolလဲ စာအုပ္ေတြ သိမ္းကာ ထလိုက္သည္။

"ေဟ်ာင့္ Chanyeol မင္းတေန႔လံုးဘာဖစ္ေနတာလဲ စကားလဲမေျပာဘူး မအီမလည္ ဖစ္ေနတဲ့ပံုနဲ႔" ဟု Baekhyunက ေျပာသည္။

"ေအးေလ ဘာဖစ္ေနတာလဲ?" Sehunကပါ၀င္ေမးလိုက္သည္။
"လာရင္းနဲ႔ စက္ဘီးေမွာက္လာလို႔ကြာ ကိုယ္လံုးေတနည္းနည္းနာေနတရ္ အ့ေၾကာင့္ပါ"Chanyeolကျပန္ေျပာသည္။

"မင္းကေတာ့ျဖစ္ရမရ္ ေက်ာင္းေနာက္က်လို႔ အျမန္ နင္းလာရင္းဖစ္တာမလား?" Baekhyunကထပ္ ေျပာသည္။

"အိမ္ေရာက္ရင္ေဆးထည့္ ပီးရင္ အကိုက္ခဲေပ်ာက္ေဆးေလးေသာက္လိုက္ဦး" Sehunက ေဆးေၾကာက္ေသာ Chanyeolက္ို ေဆးေသာက္ရန္ပင္မွာလိုက္သည္။Chanyeolကစာအုပ္သိမ္းရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ
"ငါသြားၿပီ"Baekhyunတ္ို႔အားေျပာကာ စက္ဘီးထားေသာေနရာသို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။

အျပန္တြင္ အလာတုန္းကလို စက္ဘီး မစီးေတာ့ တြန္း၍သာ ျပန္လာလိုက္သည္။တကယ္လဲ တကိုယ္လံုးကိုက္ခဲေနသည္။ ကိုက္ခဲေနတာထက္ နာမည္မေမးလိုက္ရေသာေၾကာင့္ပ္ုိ၍ ႏွေျမာေနမိသည္။စိတ္ပန္း လို႔ပဲ ေခၚေလမလား

"ျပန္မွေတြ႕ပါ့ေတာ့မလားကြာ အက္လူႀကီးရဲ႕ မ်က္၀န္းေတက္ုိ ထပ္ၾကည့္ ခ်င္မိေသးတရ္"

အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ ျပန္လာရာ အိမ္သို႔မည္သို႔ျပန္ေရာက္သြား သည္ပင္မသိ
"Chanyeol ေရခိ္်ဳးပီးဆင္းလာခဲ့ ထမင္းစားမရ္"

"မစားေတာ့ဘူးOmma"

"ဘာဖစ္လို႔လဲ?"

"စားခ်င္စိတ္မရွိလို႔ပါ ေရခ်ိဳးပီးသား အိပ္ေတာ့မရ္သိလား omma သားနည္းနည္းႏံုးေနလို႔"

"ေဟ အင္းအင္း ပီးတာပဲ ေရအၾကာႀကီးမခိ္်ဳးနက္ဦးေနာ္ ေနမေကာင္းဖစ္ဦးမရ္"

"nae"

အခန္းထဲသို႔ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကုတင္ေပၚက္ို ပစ္လွဲလိုက္သည္။စက္ဘီးေမွာက္ထား၍ တကရ္ပင္ ႏံုးေနေလသည္။လွဲေနရာမွထ ေရခိ္်ဳးရန္ အက်ီၤခၽြတ္ရင္း အိတ္ကပ္ထဲ ၌တခုခုရွိသည္ကိုသတိထားမိသြားသည္။ထုတ္
ၾကည့္ လိုက္ရာ မနက္က ဟိုလူႀကီးေပးလိုက္ေသာ Plaster