MY ULTIMATE SAVIOR (KathNiel♡Fanfic)

CHAPTER 20....She's Back

“Hmmm…mahabang kwento ‘nak eh. Ano ba ang pumasok sa isip mo? Tinatanong mo sa’kin ngayon yan.”nakangiting sabi ni Yaya Lerma

“Wala lang po,naisip ko lang” sabi ko

“Meron akong minahal na lalaki nung kabataan ko. Ngunit kahit na kelan, hindi nalaman ng lalaking yun na minahal ko siya. Nanatiling lihim lang yun. Dahil sa aming dalawa ako lang ang nagmamahal. Saka masyado akong alangan sa kanya. Langit siya lupa ako. Kaya kahit kelan hindi ako nagkaroon, ng lakas ng loob na ipagtapat sa kanya ang lahat.”malungkot na sabi ni Yaya Lerma “Kaya naman ibinuhos ko na lang sayo lahat ng pagmamahal ko.”nakangiting baling nito sa’kin

“Hay nakakalungkot naman ang lovestory mo Yaya.”sabi ko dito

Para ko na itong nanay eh.

“Wag na nga nating pag-usapan yun. Matulog ka na, bawal mag-puyat. Ako na bahala sa flowes na ibinigay sa’yo ng prince charming mo.”nanunuksong sabi nito

“Yaya, talaga! Good Nyt Ya…”lumapit na ako dito upang I –kiss siya muli sa pisnge.

Saka ako umakyat sa room ko. Pag-pasok ko don. Hinubad ko na ang shoes ko. Na naalala kung minurder iyon ni DJ ma pagpantay nya lang yun. Wag lang akong mahirapang mag-lakad. Sukat ba namang maputol ang takong. Napangiti ako bigla. Bakit ba napaka-caring ng lalaking yun? Nagawa pa niyang i-piggy back rid ako. Konting push na lang sa’kin. Baka mag-katotoo ang sinasabi ni Yaya. Ano ba iniisip mo Kathryn? Dahil don naipilig ko ang ulo ko. Nag palit na lang ako ng damit. Nagsuot na ko ng pajama. Haaayyyy… antok na ko. Kaya naman humiga na ako sa kama at ipinikit na ang mga mata. Ngunit parang recorded video na nag-flashback sa isip ko ang nangyari kanina. Argh.. hindi na ako makatulog. Sabi nila… Pag ang tao hindi makatulog. Yung tipong alam mo naman sa sarili mo na  antok na antok ka na. Gustong-gusto ng pumikit ng mata mo. Pero yung utak mo umaandar pa din. Two reason lang yun. First, merong tao na nagiisip sa’yo. Second, sinumpong ka ng insomnia. Ilang seconds…minutes hanggang maging 1 hour na ang pinalipas ko. Na pabaling-baling sa kama. Pero wala pa rin, hindi ko pa rin magawang dalawin ng antok. Time check 1:30am. Hooohhhh…Patulugin mo na ako. Please.. Makababa na nga lang sa kitchen. Makapag-timpla na nga lang ng milk. Baka sakaling dalawin na ako ng antok. Mabigat ang paa na naglakad ako. Papunta sa kusina. Habang nagtetempla ako ng milk ko. Naisipan kong lumanghap ng sariwang hangin. Kaya naman lumabas ako saglit sa may malapit sa pool. Ngunit nakita ko don si Yaya Lerma, na tila malalim ang iniisip. Habang may larawan itong tinitingnan. Mukhang naalala niya ang first love nya. Hmmm… Wag ko na nga lang siyang abalahin. Kaya naman umakyat na ako muli sa room ko.                                   

 

 

 

KINABUKASAN

 

\m/ Daniel POV \m/

 

Parang zombie akong bumangon sa kama. Pupungas-pungas pa nga akong bumaba sa kitchen. Upang mag-breakfast. Time check 9am…

“Oh…. Tol! Bakit parang lalo yatang lumaki ang eyebags mo?” sarcastic na tanong ni JC, napasmirk pa “Saka nahilo na ako kakahanap sa’yo sa DPU kagabi. Hindi kita makita. San ka ba nag-punta? Akala ko tuloy na-kidnap ka na?” oa na sabi pa nito

“Tol, Ang dami mo namang tanong. Bakit hindi ka na lang magtrabaho as reporter or columnist kaya.” Medyu nairitang sabi ko dito hindi pa man lang ako nakakasubo ng breakfast eh dami na tanong. “Saka wag mo nga pakialamanan eyebags ko. ASSET yan.” Sabi ko na lang