Darkest Lighted

Proloog

De volgende morgen werd ik heel zenuwachtig wakker. Vandaag was de dag dat ik met Noah zou gaan trouwen, ik zou vandaag officieel zijn vrouw worden. Ik had nauwelijks een oog dichtgedaan. Ik vroeg me af wat mijn keuze voor de hemel betekende; voor God en voor mijn familie en vrienden. Had ik ze ten schande gebracht, of erger nog, had ik ze in gevaar gebracht? Echter mocht ik daar niet meer over nadenken. Ik had heel goed geweten wat de gevolgen konden zijn als ik voor Noah zou kiezen, maar toch had ik voor hem gekozen, ik had voor de liefde gekozen en zou dat zo overdoen. Met die keuze had ik ook mijn banden met mijn verleden gebroken en dat had ik heel goed geweten. Ik had niks meer met die mensen te maken en ze moesten leren zichzelf te redden, ze waren mijn verantwoordelijkheid niet meer.
Werd ik nu al slechter door zo te denken? Zou Noah me niet alleen in zijn vrouw veranderen, maar ook in Lucifers vrouw? In Lilith? Een rilling trok door mijn lijf heen. Nee, ik zou altijd achter mijn eigen idealen blijven staan. Ik zou ze hooguit een beetje bijschaven, maar nooit helemaal tenietdoen. Ik zou nooit helemaal slecht worden en Noah had me bewezen dat ook Lucifer bij lange na niet helemaal slecht was. Was dit wat liefde met je deed?