ABRAKADABRA

-1- YAKIN ARKADAŞ

BÖLÜM 1: YAKIN ARKADAŞ

"Biraz önüne bakıp dikkatli olsan ölür müsün?!"

Kyle'nin arkasından bağırdım ama beni duymadı bile. Çantamın askısını düzeltip okula girdim. O düşüncesiz biriydi ve oldukça küstahtı. Hala onunla en yakın arkadaş olduğuma inanamıyordum. Şimdi böyle düşündüğüme bakmayın, o yanıma gelince bütün düşüncelerim değişiyordu.

O, inanılmaz derecede şaklabandı. Her fırsatta öküzlüğünü gösterir ve hemen arkasından ben ne olduğunu anlamadan kendini affettirirdi.

Dolabıma elimdeki kitapları yerleştirdim. Ve tarih kitabımı burun kıvırarak elime aldım.

"Hey! Angy!" bu isimden nefret ediyorum. İnsan gibi Angelina dese bakacağım. Ama ismimi kısalttığı için ona dönmedim.

"Angy! Sana diyorum." Eliyle saçımı çektiğinde kısa ama etkili bir cıyaklama çıkardım. Eliyle kulaklarını kapattı.

"Tanrım! Sağır olacağım!"

"Saçımı çekmeseydin! Beter ol!" önünden geçip gidecekken tekrar durdurdu.

"Akşamki planımız değişmedi değil mi?" Kaşlarımı çattım. "Hayır değişmedi. Söylesene ne zaman kendin uyumayı öğreneceksin?"

Sırıttı. "Bilmem. Ne zaman senden bıkarsam."

"Küstah." Omzuna vurup sınıfa girdim.

***

"1756-1753 yılları arasında İngiltere'nin Avusturya, Fransa ve Rusya ittifakıyla yaptığı savaşlar, yedi yıl savaşları, İngiliz maliyesi üzerinde..." Bay Evans'ın ağzından çıkan sözcükler beynime ancak bu kadar girebilmişti. Tekrar dinlemeye odaklandım ama gözlerim ön sırada oturan Sean'a kaydı.

Saçları nasıl bu kadar mükemmeldi? Nasıl bu kadar etkileyici gülümseyebiliyordu? Günün birinde belki de beni fark edecek, ay ışığında beni gezintiye çıkaracak ve güneş doğduğu sırada beni öpe..

"Bayan Jordan, rica etsem ağzınızın suyunu toparlayıp son sözlerimi söyler misiniz?" Ağzımı kapatıp boğazımı temizledim. Bay Evans'ı dinlememiştim ki. Ona Sean'ın saçlarının nasıl mükemmel göründüğünü mü söyleyecektim? Yada onunla kurduğum hayalleri..

"Bir cevap bekliyoruz." Ayağıyla yere ritim tutmaya başladığında bütün sınıf dönüp bana baktı. Sean dahil.

"Ben.. Şey diyordunuz Bay Evans.. Şey.."

"4 Temmuz günü ABD bağımsızlık günü olarak kabul edildi."

Tüm sınıf dönüp Kyle'ye baktık. Cidden dersi dinliyor muydu? Bana göz kırpınca bir kez daha arkamı toparladığını anladım. Ve bu sırada zil çaldı.

Bay Evans bana bakarak nefesini dışarıya versi. "Pekala çıkabilirsiniz."

"Birgün seni parçalıyacak."diyerek Kyle yanıma geldi.