Para kasing mga gago.

Tristan moved closer to me.

"Tol, sa paglipas ng panahon, mas pinapahalagahan na namin si Faith kesa sayo ha. Gago ka. 'Pag may nangyari sa inyo, alam mong kay Faith na kami sasama." he said.

"Tangina niyong lahat."

I turned my back from them and slammed the door.

Parang mga tanga. Wala naman akong ginagawang masama!

Ako na nga gumawa ng good deed sa empleyado ko, bakit parang masama pa rin ako?

Pucha.

Sumakay na ako sa kotse ko at nag-start na ako magdrive.

While driving, I remembered one person na pwedeng makatulong sa akin kapag ganito kami ng asawa ko.

I fished my phone out from my pocket and dialed a number.

Calling Mama...

I placed my earpiece on my ear.

After a few seconds, she picked it up.

[Hello, Anak?]

"Ma?"

[Oh anak, why did you call me?]

"I need your help."

[Why? What happened?]

"Faith is ignoring me."

[Why is she ignoring you? Did you do something?]

"Wala, Ma. I don't know. Wala naman akong ginawang masama."

[Easy, anak.]

"What should I do, Ma?"

[Cook something for her.]

*SCREEEAAACH*

I stopped the car.

[Oh??? Ano nangyari sayo diyan???]

"Ma, seriously? Ako? Magluluto? Kahit itlog nga, hindi ko maluto. Paanong milagro ang gagawin ko sa pagluluto?"

[Ayun nga eh. Hindi ka marunong pero kapag nagpakita ka ng effort, maa-appreciate yun ng asawa mo.]

"Ayoko ayoko. That will never happen. Do you have any ideas pa, Ma?"

[Wala na. Kung ayaw mong sundin yung sinabi ko. Bye.]

"Teka teka—"

Call Ended

"Bullshit." I mumbled and threw my earpiece at the backseat.

Bullshit.

What should I do?

Wala na akong nagawa kundi mag-search sa Google.

MIMMF3: Mingling of HeartsWhere stories live. Discover now