The Story of Us

Chapter 42

"Hindi na. Tinext narin ako ni mama eh, umuwi na daw ako. Gutom ka na ba?"

"Yeah. Hindi naman nakakabusog yung kinain natin kanina."

Pano hindi ka naman masiyado kumain. Puro fries at nachos kasi yung pinagbibibili namin, eh hindi naman siya masiyado mahilig sa mga ganun.

"Then magdinner ka sa bahay bago ka umuwi?"

Gaya gaya lang kila Riley, Lydia? Eh bakit ba, gusto ko rin mapakilala si Raven kay papa eh. Kakauwi lang ni papa galing sa Cebu, kasama si Rage. Remember him? Yung epal kong pinsan. Magiging magulo nanaman ang buhay ko dahil sa kaniya eh.

"Okay."

Woah! Really?! Hindi talaga ako umasa na papayag siya.

Mabuti at hindi traffic kaya nakarating kame kaagad sa bahay. Bumili pa siya ng pie para kila mama, since baka daw kasi nagsasawa na si mama sa itsura ng cake dahil lagi siya nagbebake nito.

"Ma! Andito na ko."

"Yow. Bansot!"

Imbis na si mama ang sumalubong sakin, si Rage! Inakbayan niya ako at ginulo ang buhok ko kaya siniko ko siya.

"Ugh! Bakit ba kasi andito ka nanaman? Umuwi ka na nga! Pamwisit ka eh!!"

"Wala kang magagawa. Dito na talaga ako nakatira." Sabi niya sabay belat sakin. "Anyway, who is this guy glaring at me?"

Omygod! Andito nga pala si Raven. Hindi niya pa naman kilala si Rage kaya baka kung ano ano nanaman iniisip nito.

"Ah. Rave, siya nga pala si Rage."

Magka-rhyme ang pangalan nila ha.

"Yow! Rage, pare. Fiancé ni Lydia."

WHAT THE FUCKING HELL?! Mas lalong sumama yung tingin sa kaniya ni Raven kaya binatukan ko si Rage.

"Baliw ka! Kadiri! Ew! Wag ka maniniwala dito, Raven. Pinsan ko siya, hindi Fiancé!!"

"I didn't believe he was though. He is nowhere near your type so it's impossible."

Eh? Kung ganun pala then that's good. Binelatan ko si Rage, napanganga siya sa sinabi ni Raven eh. Serves you right! Maling tao ang niloko mo ngayon HAHAHA!

"Oh, nak. Kasama mo pala si Raven. Kumain na ba kayo? Halina at sumabay na kayo samin."

Nagmano ako sa kanila ni papa at ganun din si Raven. Nagulat pa nga si papa eh

"Ah. Papa siya si Raven, b-boyfriend ko."

"Hmm. Sabi nga ng mama mo, it's nice to meet you." sabi ni papa at nakipag handshake kay Raven

And infairness kay Raven, nakangiti siya. Dalhin ko nga siya dito araw araw, para araw araw ko din nakikita yung ngiti niya.

"So, Raven. What work does your parent do?" Tanong ni papa

"My Father has his own accounting firm in the US. And my Mother works in real estates."

This is the first time i've heard of this. So kaya ba siya nag accountancy ay dahil sa papa niya? Planado na talaga yung future niya eh no?

"That's nice. Sinong kasama mo sa bahay? Your mom?"

"Yes. But she'll be back at US by the end of the month so, it'll just be me and my two siblings. And older brother and a little sister."

Feeling ko nasa isang interview si Raven dahil sa sunod sunod na tanong ni papa. Tinanong niya pa kung ano trabaho ni Kuya Pierre, tapos kung sino yung fiancé, kung ano ano din tinanong tungkol kay Autumn.

Kung siguro ako magtatanong nito magrereklamo to. Ayaw niya kasi ng sunod sunod na tanong eh.

Natapos na kame magdinner at nandito kame lahat sa sala. Hindi pa tapos ang pagiinterview ni papa sa kaniya eh.

"Valedictorian, huh. Kung ganun pwede mo palang turuan tong si Lydia eh."

"Papa naman!" Kung alam niyo lang, ginagawa niya na yun. Huhu

"She doesn't need to be taught. She just needs someone to guide her. Lydia is a bright girl, tamad lang talaga siya."

Mata-touch na sana ako kaso kailangan ba talaga imention ang pagiging tamad ko?

Tumawa si papa kaya napatingin kameng lahat sa kaniya.

"I like you, you know that? Sa mga kwento palang ng mama niya sakin tungkol sayo, naisip ko na kaagad na responsable ka."

I know right? Pinagpapalit nga ako nito sa studies niya eh. -.-

"I wanted to have a bright future ahead. I didn't care about how long i would reach my goal but ever since i met her, i wanted to reach it faster. Because that future i was thinking about is no longer for myself. But for both of us." He said at hinawakan ang kamay ko

I want to cry. I want to cry. I want to cry kaya talagang umiyak ako.

I heard him chuckle at naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko.

"Why are you crying?"

"E-Eh kasi.. Kasi.. Bakit ka ganyan?"

Tinawanan niya lang ako at hinila palapit sa kaniya tapos inakap ako. Naririnig ko ang mahihinang tawa ni mama at papa kaya nahiya ako at the same time. Sa harap talaga nila kame naglandian ano?

It took me awhile bago kumalma and now Raven has to go home. Pero before that, magpicture daw muna kame sabi ni mama. I thought Raven will decline pero no! Siya pa nga ang may hawak ng cam eh. tumabi sakin si papa at si mama  naman sa tabi ni Raven

"Ready 1..2..3."

"Ipapadevelop ko to at ipapaframe!" Natutuwang sabi ni mama

Tumayo si Raven tapos humarap kay papa.

"Well then i have to go. It was nice meeting you po." Paalam niya

"Mag iingat ka ha? Pumunta ka uli dito next time." Sagot ni papa at tinapik siya sa balikat

Tumango si Raven at nagpaalam pa uli bago lumabas. Binigyan pa siya ni mama ng cupcakes at cookies para kay Autumn . Hinatid ko siya hanggang labas, ayoko pa nga siya umuwi pero kelangan. May pasok pa to bukas

"Then i'll see you tomorrow if i can."

"If you can? Why? May gagawin ba kayo?"

"It depends on whether or not our professor has any problem with the report that we made."

For sure naman wala yun! Aba, sila gumawa nun so imposibleng may mali yun. Hinalikan niya ako sa noo at hinawakan yung kamay ko.

"Pumasok ka na."

Ayoko pa sana. Kaso kung sasabihin kong hihintayin ko muna siya makaalis, masisira yung mood nito tsaka gagabihin na siya ng sobra. Kaya tumango nalang ako at nagpaalam. Sumilip ako sa pintuan, nakapasok na siya sa kotse at umalis na.

Miss ko na siya kaagad! Because of this night, im very sure that i love him more than i did before.