Boş insanlar yüzünden yaktım yüzlerce sigara
Onca şeyden sonra oldu kalbimde bi yara
Kestim attım kalbimi aşkıma kızmış bıçakla
Nefret ettiğim herkese cellat oldum bu ara
Yine elimde kalem yazıyorum bu gece
Ağlıyorum damlarken gözyaşlarım kağıda
Eskileri düşlüyorum tekrar tebbesümle
Belki seversin diye bi umutla yazıyorum kağıda
Kağıt bile parçalandı kufrettim anılara
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ ŞİİR
PoetryBiliyomusun sen bende heves değilsin heves olsan çoktan biterdin sen bende kalemin usulca kağıda verdiği mucizesin ancak ölünce bitersin❤❤❤❤
