Replica

Prologue:

Trisha Carmella's POV.
I'm so excited. We having a out of town vacay.

"Ma'am, ready na po yung mga gamit nyo" lumingon ako sa nag salitang si Liza ang PA ko.

"Sige Liz, salamat" at agad ko syang binigyan ng isang ngiti.

"Ayusin mo na din ang gamit mo"

"Ma'am, kasama ko?"

"Of course, kung nasan ako dapat nandun ka" Naka ngiti kong sagot.

"Sige ma'am" at excited na syang dumiretso sa kwarto nya.

Liza is my PA since i was college. Im not actress or what ever you think of me. Gusto lang ni daddy na may PA ako.

I was retouching my make up when my phone suddenly vibrate.

*1 new message*

I want to ignore that message but i saw in my screen na ang long time boyfriend ko ang nag text.

Kiel Anderson:
Hey babe, i miss you. Sorry i cant go with you to bagiuo. I need to finish my work so my daddy wont dissapoint me. Take care, I love you.

I admit that Kiel dissapoint me. He was so busy this fast few weeks. Halos hindi na nga kami nag kikita.

I need this vacay, i need to enjoy. To unwind, kakalimutan ko ang mga nag papabagabag sa isip ko.

"Ma'am, im ready" napa ngiti ako sa excited na boses ni Liza.

"Shal we go now?" Tanong ko sakanya.

"Yes ma'am" excited na sagot nya.

Lumabas na kami ng mansyon at sumakay sa naka handang kotse para sa pag alis namin.

My parents is not here, they're in the US for one month vacay. Nag pa alam ako sa kanila about sa gagawin ko out of town vacation nato. And they agreed about it.

Naka tulog ako sa byahe, medyo mahaba habang byahe din to. Manila to Bagiuo.

"Liz, malapit na tayo?" Tanong ko kay Liza, tumango lang sya at mukang balisa.

Muntik na kong mauntog ng biglang lumiko ang sasakyan.

"Liz, whats going on?" Kinakabahang tanong ko ng muntik na kaming mabangga sa kasalubong naming sasakyan.

"M-ma'am, " aligagang tawag sakin ni Liza.

"W-hat?" Takot na tanong ko.

"W-wala tayong preno" Ang mga huling katagang sambit ni Liza bago ko masaksihan ang tuluyang pag bangga ng kotseng lulan namin sa isa pang kotseng kasalubong nito. At nasaksihan ko din ang pag ka hulog ng sasakyan namin sa bangin.
_ _ _

"Nandito nga po tayo sa pinangyarihan ng aksidente na kinasangkutan ng anak ng business man at nag mamay ari ng pinakamaling Wine Industries sa bansa"

"Walong oras na simula ang nangyaring di umano ay aksidente ni Trisha Carmela Arcilla, ang unica hija ng mga Arcilla" at ipinakita nga ng reporter ang isang bangin na pinang yarihan ng aksidente.

_ _ _
Someone's POV:

Humahagulhol na ginang at nag pupuyos sa galit na ama.

"Dalawang bangkay lang po ang nakuha ng mga pulis. At hindi na po makilala kung sino sila." Sambit ng invistigator na kausap ng mag asawang Arcilla.

"Ibig bang sabihin na may pag asa pang buhay ang anak namin" umiiyak na tanong ni misis Arcilla.

"Hindi po namin kayang sabihin ma'am, sumabog po ang kotse at maari pong nusunog na ang katawan ng anak nyo"

"Hindi, hindi. Buhay pa ang anak ko" walang emosyong saad ni mr. Arcilla.

"Excuse me po" tumayo ang lalaki at sinagot ang tawag mula sa telepono.

Nanatiling naka upo ang luhaang mag asawang arcilla.

"Sir, naka tanggap po ako ng tawag nakita na daw ang mga bangkay"

Tuluyan na ngang napa hagulhol si Misis Arcilla sa narinig.

Isang bangkay ng isang hindi makilalang babae ang naabutan ng mag asawa sa hospital.

"Wala ang kwintas nya" sambit ni misis Arcilla.

"Maari pong nawala ang sinasabi nyong kwintas"

"Pano nyo nasiguro na sya ang anak namin" tanong ng walang emosyong si Mr Arcilla

"Sir, dalawa ang kotseng nahulog sa bangin. Ang isa ay lulan ng tatlong pasahero na dalawang lalake at isang babae, samantalang ang kotseng lulan ng inyong anak ay kasama at sinasabing PA nya. Nakuha na rin ho ang bangkay ng babaeng lulan ng kotse. Kaya ho sigurado kaming yan ang anak nyo" mahabang paliwanag ng imbestigador.

Dun na tuluyan bumigay at tumulo ang luha ni Mr Arcilla.

_ _

Nag mulat sya ng mga mata at tinignan ang paligid. Walang pamilyar sa kanya kahit ano sa kwartong kanyang kinalalagyan.

"Jusko, panginoon gising na ang anak natin Carmelo" sambit ng humahagulgol na ginang na ginagabayan ng kanyang mister.

"N-nasan ako?" Ang tanong nya sa mga tao roon. Ni hindi nya maigalaw ang alin mang parte ng kanyang katawan.

"D-doctor. Kailangan natin tumawag ng doctor" aligagang sambit ng mag asawa sabay labas sa pinto ng kwarto.

Ang naiwang dalaga ay walang alam sa mga nangyayari. Ni hindi nya alam kung magulang nya ba ang mga taong kalalabas lang sa silid.

Kasalukuyan syang inieksamin ng dalawang doctor.

"Dont worry misis. Your daughter is more safer now"

"But she was suffering from brain injury. May mga bagay o tao syang hindi maalala"

"S-salamat doc. Maraming salamat po"