YENİ BİR BAŞLANGIÇ

BÖLÜM 1

"Arya uçağa geç kalıyorsun hemen gitmemiz lazım!"

İşte annemin klasik lafı "Geç kalıyorsun.". Beni başından atmak için herşeyi yapar. Bu sefer de İstanbul'a gönderiyor. Sanki onun kızı değilmişim gibi davranmasından bıktım. Neymiş babamın yanında kalmam ikimiz içinde iyi olacakmış. Ben 18 yaşındayım ve benim için neyin iyi neyin kötü olacağını herkesten iyi bilebilirim.

***
Sonunda havaalanına ulaştık. Gitmek istemiyorum ama bu benim için iyi olabilir, bilmiyorum. İçimde büyük bir korku var. Beni sevmeyebilirler. Aslında sevip sevmemeleri pek umrumda olmasa da insan ürperiyor biraz. Sonuçta bende bir genç kızım. Arkadaşlara, sırdaşlara hatta bir sevgiliye ihtiyacım var.

"Seni çok özleyeceğim güzel kızım, gittiğinde beni ara. Tamam mı?"

"Tabii beni çok özleyeceğine gönülden inanıyorum. Ama gittiğimde bir daha konuşabileceğimizi hiç sanmıyorum."

"Ne demek şimdi bu Arya?"

Gözümden birkaç damla yaş aktı. Annemi çok seviyordum onu bırakamazdım bunu o da biliyordu. Buna rağmen beni o lanet olası babam ve cici annemin yanına gönderiyordu. Cici annem Melisa'yı ne kadar tanımasamda şimdiden bana karşı yapacağı kötü davranışları tahmin ediyordum. Daha fazla dayanamayıp anneme sarıldım ve sonra koşarak uçağa bindim.

***
Evet uçaktan indim ve bilin bakalım kim gelmiş. Tabii ki de kendisinden ölesiye nefret ettiğim cici annem ve ben daha 3 yaşındayken annemden ayrılan canım babacığım. İkisinden de nefret ediyorum. Umarım onlarla çok muhatap olmak zorunda kalmam.

"Beni özlemedin mi Arya?"

"Saçmalama beni ve annemi ben daha 3 yaşındayken terkeden adamı yani babamı nasıl özlemem."

Suratıma yerleştirdiğim itici gülümsemeyle Melisa'ya sarıldım ve kulağına yaklaşarak fısıldadım "Senden nefret ediyorum.".

Merhaba. Ben Cemre. Öncelikle hikayemi okuduğunuz için çok teşekkür ederim. İlk kez bir hikaye yazıyorum. Acemi olduğumu kabul ediyorum. Ama umarım acemiliğimi yeni kitaplar okuyarak ve sizin yardımınızla atlatacağım.