Suddenly, may nag pupump ulit sa utak ko

Throwback

"Malayo pa ba? I'm so tired!"
Reklamo niya

"Hala!0_0 ang lapit pa lang ng nilalakad natin pagod kana agad."

"Let's take a rest"
Request niya

"Ang bilis mong mapagod…"

"Yes..I don't know why"

"Di kaya Preg-----!"
Di pa ako tapos tumapal agad

"No! I mean,of course no… kakaroon ko lang last last week…"
Dahilan niya
End

Susme…confirm nga.. pero sana wag naman

Hindi lang ang anak ko ang mawawalan,si Leisha din.si Aga…
Fastforward

After 3 days… we're on our way to accompanied Leinna to Muntinlupa… ihahatid ko na siya.

"Mommy Eu…Thank you ha!"

"Para san?"

"Kasi po you pinapayagan niyo parin po akong makasama sina Mommy,daddy,Leisha and Abu… i know you really miss me pero fi mo parin po ako pinagdadamot kina mommy"

Smiled
"Leinna,anak kasi utang ko ang buhay ko sa kanila…because of them,nabuhayan ako ng loob. And yung 15 years na di kita naalagaan sila yung gumawa nun. Although there's no reason para ipagdamot kita sa kanila...and besides, you really love them. And you're very happy with them. Because only your happiness is also my happiness too."

"Ahw…so sweet!"
Then she hugged me.side back kasi nagdadrive ako.

"I love you Mommy!"

"I love you too my Queen!"

Aga
"Hey,baby…"
Greet ko kay Leisha na naglalaro malapit sa pool.

"Daddy!"
Respond niya sabay yakap

"Daddy, kelan po ba uuwi si Ate?"
Sabi niya nang pagkatanggal niya sa pagyayakap saken.

"Ahm…Actually…Later on nandito na siya e!"
Dahan dahan kung sabi

"Really daddy?"0_0
Shocked niya

"Yes."

"Yehey!"

"Oh…Just wait Ate here ha… I'll go upstair."

"Yes po daddy!"

Then lumakad na nga ako papasok at paakyat ng hagdan.

Pagpasok ko sa hagdan, i saw Lea




0_0







lying on the floor. Unconscious.

0_0


Agad akong napatakbo at binuhat siya.

"Lea..Wake up…Please…Lea!"

Niyuyugyog ko na siya pero hindi nagigising.

"Tulonggggg…Manangggg…!"
Sigaw ko.


"Lea..Babes wake up pleaseee…"

Binuhat ko na siya pababa ng hagdan para isakay sa Kotse at idala sa Hospital.

Tamang tama namang papaakyat sina Nani at si Manong Tupi.

Eula

"What if may mawala samen ni Mommy Lea mo? What will you do?"

Tanong ko

Naglalaro kasi,kami. Fast talk.

"I can't handle myself mommy. I think, mababaliw ako if that will be happen.pero sana wag naman!"
Sabay sign of the Cruz.

"And if that will be happen, i want to die too nalang po noh! Di ko kayang mawala sila Mommy. Natry ko na po diba nung naglayas ako from NYC and then umuwi ako dito without knowing them…grabe. Daig ko pa po ang nakakulong sa preso."

Gatong niya

Napaisip naman ako

Mahal na mahal niya talaga si Lea. Sabagay, 15 years sina Lea na kasama niya. At saka si Lea lubusang nakakakilala kay Leinna compare saken no… kaya even though I'm the real Mother wala parin. Sila parin lubos na nakkakilala kay Leinna.
Lamang parin sila compared saken

Di nalang ako umimik. Kunwari nakafocus ang tingin ko sa daan.

"Alam mo Mommy,sa mga broadway na cast si Mommy yung tipong pinapatay yung Character niya or kinakawawa,inaapi etc grabe Mommy Eu,as in umiiyak ako. Nagagalit tuloy ako sa kanila*laugh* kasi naman kinakawawa nila si Mommy. di kaya pinapaiyak ni daddy yun…"

"What are there reaction?"
Referring dun sa mga Antagonist.

"They just laugh!hahaha… i remembered nung sinama kami ni Mommy dun sa typing nila and then umiyak ako bigla at nagalit sa Antagonist."

Napatawa ako
"Really? Ilang taon ka?"

"I think when i was 8 and Leisha is only 3. Hahaha. I can't forgot that one... pinagtawanan lang ako. So,embarrassing…"

Nakikitawa nalang ako.ang totoo,nakikita kung sobrang saya niya if she's with Lea. If she's with her biological Family.

Pano na'to if totoo ngang hinala ko about Lea?

The Truth Between UntruthWhere stories live. Discover now