'Ang ganda naman ng araw ngayon.'
nasabi ko sa sarili pagkatapos tingnan ang maaliwalas na kapaligiran at muling itinuon ang mata sa librong binabasa.
Ililipat ko na sana ang pahina ng librong binabasa ko,. Ng napalingon ako mula sa pagkakayuko.
May batang tumakbo at dumaan sa gilid ko.
'Ba't sya umiiyak?' tanong ko sa isipan.
Paglingon ko wala namang bata?
Naguluhan ako kaya't tumayo ako mula sa duyan na nasa hardin namin at sinubukang hanapin yung bata. Baka kasi nagtago lang.
Sinilip ko sa mga halamanan. Ngunit wala.
Biglang nagdilim ang kalangitan at ang paligid.
'Pst!' may sumitsit mula sa likuran. At muli ko itong nilingon.
May lungkot sa mga mata nya...
Sinubukan ko syang lapitan.
Inabot nya ang kanyang kamay na tila gusto rin nya kong abutin.
Ngunit unti-unti syang lumalayo.
Di ko sya maabot.
'Sandali lang!' sigaw ko.
'Aa...' sigaw nung bata. May sinabi pa sya kaso di ko na narinig. Buka ng bibig nya na lang ang nakita ko.
Hanggang sa tuluyan na syang nilamon ng kadiliman.
Minulat ko ang mga mata ko...
At naramdamang basa ang gilid ng mga mata ko.
'nanaman...'
Bumangon ako mula sa kama at nagpunta sa salamin para tingnan ang sarili.
'Ilang taon na din ba?' napahilamos na lang ako sa muka ko at napaupo sa sahig.
-Tok' tok'.. katok sa pintuan-
"Mam Thea, bumaba na po kayo para mag almusal." sabi ng katulong.
Di na ako sumagot at tumayo na lang, pinahid ang mga luha.
Ang bigat sa pakiramdam. Pakiramdam ko buong diwa at katawan ko magdamag gising.
Dumaretso na ko sa CR at naligo.
Pagkatapos bumaba na ko para saluhan,...
'mali...'
para pala kumain 'mag isa'.
Sanay na ko...
"Magandang umaga po." bati ng mga katulong.
Tss. "Walang maganda sa umaga." walang gana kong sabi.
"Mam meron po! Syempre... KAYO..." banat nung isang katulong ng may panunukso.
Napangiti na lang ako. Nakakatuwa talaga yang mga yan. Nakaka good vibes.
"I know." mahina kong sabi at ngumiti na lang.
Sumakay na ako sa kotse ko at pumunta na sa gym.
Kinuha ko ang phone ko kasi may tumatawag.
I look at the screen then answered the call.
"Hey" i said while parking my car.
"kamusta baby ko?" sus! tong lalaking to pa baby baby pa!
"im fine, andito ako sa gym." i grab my stuffs at bumaba na sa kotse.
ng may kamay na yumakap sa bewang ko. mabilis kong sisikuhin at babalian sana ng leeg kung sino man yun. kaso nasalo nya siko ko bago ko pa sya machugi.
"Wrong move, thea..." awshit! si Ian lang pala...
kumalma muna ko tska humarap.
"Wag ka kasi bsta basta mangyayakap " sabi ko tska nag cross arms.
"Wag mo din kasing kakalimutan na may boyfriend ka." nakangising sabi nya sabay yakap sakin.
Ang loko nananantsing pa. Pero tigas lang ng chest haha
"Yes, boss." pagsuko ko at kumalas sa pagkakayakap.
"Bat ka pa tumawag eh andito ka naman din pala...
ay,... if i know alam mo naman talaga kahit nasan ako kasi sinusundan mo ko." pagtataray ko.
aray! pinisil pa ilong ko. tsk
Pumasok na kami sa loob, sya nag gym tas ako may taekwondo class.
"Ah!" mahinang sigaw ko matapos matumba. Natalo ako sa match namin ni Chara.
"ayus ka lang?" she gave me a hand tapos hinila ako patayo.
"Im fine." simpleng sagot ko.
"wow. matutuwa na sana ko eh kasi perstaym ko manalo sayo. kaso mukang..." pagyayabang nya kaso di pa sya tapos magsalita ng biglang sumingit si grand master.
"Thea. You're not in your usual mode. I see that you're not focused. Maybe you should go home and rest first."
napuyuko na lang ako... totoo naman kasi. wala ako sa mood. sira na ang araw ko.
"Yea, please excuse me grand master." then i bow in respect.
"Lets go Thea." he said after namin magbihis at isinakay nya na lang muna ko sa kotse nya.
Tulala lang ako pagkasakay sa kotse nya at naka pangalumbaba.
He took a deep sigh.
"I heard what happened." pagsisimula nya.
I looked at him tapos ibinalik ang tingin sa labas ng kalsadang dinadaanan namin.
Miyamiya tska ko lang napansin na hindi ito yung daan pauwi samin.
"Sa airport tayo. Susunduin natin si tita, your mom." he said na para bang nabasa nya iniisip ko.
"Ok." di na ko nabigla. biglaan naman kasi talaga sila kung umuwi ng Pilipinas.
"Oh dear, I missed you..." malumanay na salubong sakin ni mama tapos niyakap nya ko.
Close kami nyan ni mama. She always visit here once a year, depende sa sched nya.
Andito kami ngayon sa coffee shop ng isang hotel na pagmamay ari namin. Pagkasundo namin sa kanya sa airport hinatid kami ni Ian dito tapos pinahatid na lang nya sa isa sa mga driver nya yung kotse ko para may magamit kami ni mama pauwi.
"So, kamusta ka na Thea?" she said after sipping her cup of tea.
"Ma. Si Oliv..." di nya ko pinatapos sa sasabihin ko.
"Thea." mariin nyang sabi. "hanggang ngayon ba naman? Itigil mo na yan... sarili mo lang pinapahirapan mo. Ilang taon na din ang nakalipas. You should move on..." nag aalala nyang pahayag.
Iniiwas ko na lang tingin ko mula sa tingin nya.
Kung di lang sana dahil sa isang insidente...
