“Babe, galit ka pa rin ba tungkol sa kanina?” malambing niyang tanong pero parang mas lalo lang ako nainis
“hindi” maikli kong sagot
“eh bakit ganyan ka?” tanong niya naman sa he nuzzled his head to my neck
“Xian, naghuhugas ako ng plato pwede wag ka makulit dyan” saway ko sa kanya nadidistract ako at wala ako sa mood makipaglambingan sa kanya.
Binitiwan niya naman ako at tinulungan na lang ako sa pagaayos ng mga pinagkainan. “pwede ba ako magstay dito ngayon?” paalam niya naman sa akin. Normal na sa amin yun minsan minsan pagovernight.
“maaga ako aalis bukas” sagot ko naman sa kanya. Sana naman maalala niya na
“ha? Bakit?” gulat niya pang tanong
Lalo ako nainis dahil nakalimutan niya nga talaga “ah kasi po birthday po ni mama bukas, kaya uuwi sana tayo ay mali ako na lang pala ng Pampangga. Pipickup-in ko pa yun cake ni mama then dederecho na ako dun.” Sarcastic ko naman sagot sa kanya. Nakakainis na talaga. Sasagot palang sana siya ng inunahan ko na siya. “tinawagan ko na si Kuya Dustin nagpasundo na ako, kung ayaw mo maniwala eto number niya tawagan mo” inilapag ko ang isang maliit na papel sa harap niya at iniwan siya sa kusina.
I didn’t want to do that to him, yun ipamukha sa kanya na minsan OA na ang pagiging overprotective niya dahil alam ko naman dahilan bakit bigla siya nagkaganun, at higit sa lahat di naman yun ang issue ngayon. Naiinis lang talaga ako sa kanya. Pumasok ako sa kwarto ko at naglock. Maybe that answers his question kung pwede ba siya magstay ngayon.
Di na naman siya nangulit after that. Pag alam niya kasi siya ang mali di niya na ipipilit ganun siyang klaseng tao, isa yun sa mga nagustuhan ko sa kanya. Wala na ako narinig sa kanya buong gabi hangga’t sa ng patulog na ako bigla siya nagtext.
“Babe, alam kong wala naman magagawa ang sorry ko kaya di ko na sasabihin yun, di na rin ako magkaila it really slipped out of my mind but believe me I didn’t do that on purpose. We just really can’t afford to lose this deal.. Susubukan kong humabol, ingat ka sa byahe mo at balitaan mo ako pagnakarating ka na. Good night! Love you….”
Itinabi ko ang cellphone ko, hindi ko dedeny medyo nabawasan ang inis ko sa kanya ng konti pagkabasa ko sa text niyang yun. Bakit? Hindi ko din alam.
XIAN’S POV
Oo nga pala birthday ni tita Anne bukas. Shiizzz yari na naman ako nito. I tried calling my colleagues kung pwede magawan ng paraan pero di talaga kaya. Sa totoo lang this is a matter of life and death for the group, pag maapprove to malaking ginhawa ang madadala pero pag mareject to marami matatanggal sa pwesto. Kay asana matapos na to dahil pag maging successful to, I can promise Kim na mababalik na ang oras ko…
I pulled out some documents from my bag para inspecting to ang mga kailangan pang ayusin. I’ll try my best para makahabol…sana lang nga umabot..Nakatulog na ako sa pagaayos ng mga gamit ko, at napabalikwas ng gising ng nag-alarm ang phone ko. Maabutan ko pa si Kim. Agad agad din ako naghilamos, nagbihis at bumaba.
“Babe!” tawag ko sa kanya ng makita ko siya palabas ng kwarto.
Tinignan niya ako pero di niya ako pinansin at nagtuloy lang sa paglalakad papunta sa elevator. “samahan na kita magpick-up ng cake?” alok ko naman sa kanya. Pero di niya pa rin ako pinansin.
Sinundan ko lang siya pababa at nakita ko nakapark na ang Honda Civic nila at si Kuya Dustin nagaabang na rin sa kanya. Nakipagkamay ako kay Kuya Dustin.
“Kuya tara alis na tayo” cold naman na utos ni Kim at sumakay sa sasakyan. “LQ na naman kayo?” tanong ni Kuya Dustin sa akin.
“hindi naman..medyo may di lang pagkakaintindihan” sagot ko naman sa kanya. Pero LQ nga din yun.
Unexpectedly (One Shot)
शुरू से प्रारंभ करें:
