Unexpectedly (One Shot)

Pagdating ko sa loob ng unit ko inilapag ko lahat ng gamit ko sa sofa ko. Pumasok ako sa kwarto ko para magbihis ng mas komportableng damit. Nagorder na rin ako mula sa paborito namen restaurant para sa dinner namen. Nang nasigurado ko ng nalock ko na ang pinto ko dumeretso na ako sa unit ni Kim. Hindi ko na kailangan magdoorbell. Dahil I have a key to her unit and ofcourse she has mine. Bakit namen ginawa yun?

We have been together for 4 years now. First year college student palang siya nun at first year ko din yun sa bankong pinagtratrabahuhan ko ngayon. We met on a social bar in BGC, dun kasi nag frosh party ang block nila, then because of common friends nagkakilala kami and then we just clicked.  Parehas demanding ang pag-aaral niya at ang trabaho ko but we made sure we have time for each other. Just recently ng mapromote ako medyo nawalan ako ng control sa oras ko. Pero yun kasi muna ang kailangan, temporary lang naman to. Sana maintindihan niya.

Pagpasok ko sa unit niya ay nakita ko siya, sa sofa niya. Tulog na naman. Napabuntong hininga naman ako, siguradong puyat na naman to. Nilapitan ko siya dahan dahan para buhatin at ilipat sa kwarto, pero bubuhatin ko pa lang siya nagising ito bigla.

“sorry nakatulog pala ako” agad niya din naman bangon. I smiled on her at tinabihan ko siya sa sofa niya. Yumakap naman siya sa akin and snuggled closer to me

“ginawa mo na naman ako giant unan” biro ko sa kanya “kung inaantok ka pa, pumasok ka na muna sa kwarto tawagin nalang kita pag dumating na yun pagkain” sabi ko sa kanya while playing with her hair. Umiling naman siya bago nagsalita “dito lang ako namiss kita eh”

I kissed her temple. “namiss din kita” sagot ko sa kanya at hinigpitan ang pagyakap sa kanya. Buong week kasi ako halos araw araw nagOOT sa office, siya naman nagOOT sa bahay ng mga plates niya. Sa cellphone lang kami nagkakausap minsan nga sa text na lang. Buti na lang weekend na.

Speaking of cellphone bigla nagring ang cellphone ko. Ng makita ko sa assistant supervisor ko ito galing ayaw ko na sana sagutin kung pwede lang nga sana.

“ha? Diba finanilize na natin yan kanina? Bakit may pagbabago na naman?”sagot ko sa kanya. My hands still not letting Kim go. “Pero Saturday bukas……..sige sige 10 am I want everyone around ok? Ikaw na makipagcoordinate sa kanila” frustrated kong sagot sa kanila at binaba ang tawag. Itinabi ko naman ang cellphone sa side table at napatingin kay Kim.

“sorry for that” kamot ulo kong paliwanag sa kanya. Kumawala siya sa pagyakap sa akin at kung di ako nagkakamali nalungkot siya. Usapan kasi namen tuwing Saturdays no work allowed. At pangatlong beses ko na ata maviviolate tong rule na to. Magpapaliwanag palang sana ako ng biglang nagdoorbell, pagkain na siguro namen to.

“ihanda mo na muna ang pagkain, may gagawin lang ako sa loob ng kwarto saglit” paalam niya naman sa akin at tumango lang ako. Sabi nga nila don’t add fuel to the fire.

KIM’S POV

Sa lahat lahat ng Sabado bakit bukas pa? Nakalimutan niya ba o sadyang napakaimportante lang nun gagawin nila? Birthday ni mama bukas tagal na namen pinlano na uuwi kami.  Sa inis ko tumawag ako kay kuya Dustin, ang family driver namen.

“Opo, Kuya Dustin mga 9am po sunduin niyo ako dito. Dadaanan ko yun cake tapos sabay na tayo umuwi ng Pampangga….may biglaan meeting po kasi si Xian eh di siya makakasama..sige po salamat po” sunod sunod ko naman paliwanag sa driver namen. Kita mo pati driver namen inexpect na pupunta siya.

Kumatok si Xian kaya lumabas na ako. Habang kumakain tahimik lang ako at napansin naman ni Xian yun dahil ilan beses niya ako tinanong kung ok lang ako. Dinahilan ko na lang na pagod ako at inaantok. Mukhang di niya naman kasi talaga naalala. Tapos na kami kumain di ko pa rin siya iniimik. Naghuhugas ako ng pinggan ng bigla siya yumakap mula sa likod.