Smyrna / HiLeon

selanik türküsü

Leon, matbaanın penceresinin altındaki kaldırım taşına adeta kendini bıraktı. Günlerdir hem içinde verdiği amansız savaşın hemde askerlik mesleğinin ağır  yükü altında omuzlarının çöktüğünü hissediyordu. Küçük Hanım bir yazı daha basıp başına iş açmasın diye gece matbaaya bir nevi nöbet tutmaya gelmişti. Üzerinde her zamankinden farklı olarak üniforma değil modern kıyafetler vardı. Bu durumun Teğmen'de yarattığı inanılmaz hafifliği kimse anlayamazdı. Askerler bile.. Leon farklıydı. Birşeyleri ispat etmenin dayanılmaz ağırlığı altında o üniformayı giymeye mecbur hissediyordu kendini. Bu mecburiyetin onda açtığı yaralar ve getirdiği imkansızlıklar düştü birden Teğmenin aklına. Biran bile aklından çıkmayan, durup doyasıya bakmanın imkansız olduğu o gözleri görme isteği içinde bir yerleri incitmişti yine. Çok geçmedi, gömleğinin iç cebinden o gözlerin sahibine ait tek bir kare fotoğrafı çıkardı. Yine her zamanki kendine buyruk halleriyle idam sehpasının ucunda olduğu zamanda ailesi tarafından birlik oluşturma amacıyla dağıtılmıştı bu tek kare fotoğraf. Leon'un içi acımıştı o fotoğrafa bakarken. Gözleri dolmuş ama dudakları hafif bir tebessümle yukarı kıvrılmıştı. Gizlice almıştı fotoğrafı. O günden beri de ne zaman umut etmeye ihtiyaç duysa bu fotoğrafa bakardı. Tıpkı bu gece olduğu gibi.  Teğmen tam kendini gecenin karanlığına bıraktığı sırada bir ses duyuldu inceden;
" Bir fırtına tuttu bizi,
deryaya kardı..."
işte tam bu gün ışığını andıran sesin kime ait olduğunu anladığı sırada kalbinin en karanlık köşesinde ışıklar açtıracak o nükteler döküldü Hilal'in dudaklarından;
" O bizim kavuşmalarımız yarim,
mahşere kaldı..."
derin bir nefes alıp kendini duvarın soğukluğuna yasladı Teğmen. Bir anneye veyahut bir sevgiliye sarılır gibi şefkati aradı o soğuk duvarda. Elinde duran fotoğraf karesine bir damla düştüğünde farketti Teğmen, bu dimdik duran küçük kızın kendisini yetim bir çocuğa çevirdiğini.

***
Okuyan arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ederim. Oylarınız ve yorumlarınız benim için çok kıymetli. Umarım sizinde okurken yüzünüze benim yazarken yaşadığım mutluluk yansır. Benim için çok kıymetli bir çift HiLeon. Umarım bu güzelliklerini hep korurlar. Bize özlediğimiz naif aşkı çok güzel yansıtıyorlar. Bende onları izlerken içimde kalan minik hikayeleri paylaşmak için buraya yazıyorum.
Eğer yazmamı istediğiniz birşeyler olursa veya bir hatam varsa yoruma her daim açığım :))