De YouTube verkiezing

Hoofdstuk -1-

Teske opent voorzichtig haar ogen. Duizelig kijkt ze rond. Waar is ze wel niet? Haar ogen staan suffig, en voor haar ogen hangen een paar vette haren. Dan bedenkt ze zich dat ze niet thuis is, en niet lekker in haar eigen bed. Tot haar grote schrik merkt ze dat er naast haar nog meer mensen bevinden. 'H..hallo' mompelt ze kreunend. Niemand reageert. O god, ze zouden toch niet.. Dood zijn? Hoe komt ze hier in vredesnaam. Ze probeert stug overeind te klimmen, maar ze komt niet ver. Zwak valt ze terug. Onbekende beelden vullen haar hersens. Dan opeens is alles weer helder.

Ik loop over de stenen richting mijn huisje. Fluitend loop ik verder. Als ik een blik achter me werp, zie ik een zwart busje op me afkomen rijden. Mijn hart klopt in mijn keel, als ik besef dat het achter mij aanrijd. Ik begin maar wat sneller te lopen. Het busje blijft op hetzelfde tempo achter me rijden, pas als ik ga rennen, zoeft het me voorbij, en snijdt mijn loopweg af. 'Help!' Schreeuw ik. 2 mannen sprinten uit het busje, en drukken een vochtig doekje tegen mijn mond en neus aan. Ik hap naar adem, en voel het in mijn hoofd lichter worden. Paniekerig probeer ik mezelf er tegen te verzetten. Tevergeefs. Ik strompel een paar stappen naar achter en dan voel ik mijn hoofd tegen de vloer aankomen. 'Dat is 1' hoor ik iemand nog zeggen, voordat het helemaal zwart wordt.

Alles wordt weer duidelijk. Ze is ontvoerd. Teske schiet overeind, en probeert op te staan. Het touw om haar armen is te sterk, en ze valt opnieuw om. Helemaal in paniek probeert ze met haar mond de knoop eruit te halen. Kom op Teske, je kan het. Ze is halverwege als ze een kreunende stem naast zich hoort. 'Hallo?'
-
Ook Gio is wakker geworden. Hij is misselijk, en zijn lichaam vraagt om rust. Ook zijn polsen schaven aan het touw dat zijn polsen in een houdgreep houdt. 'Ahw.. godver..' mompelt hij moeizaam. 'Giovanni?' Klinkt een bekende stem naast zich. 'Teske?' Fronsend kijk hij naast zich, en ziet Teske half staan, om de knoop uit het touw te halen. 'Ja, jij ook hier' grijnst ze. Gio knikt. 'Werkt het?' Vraagt hij. 'Jawel, maar als ik jou was zou ik even wachten, ik was eerst namelijk ook heel duizelig' mompelt Teske. Gio knikt traag, en legt zijn hoofd weer Op de ijskoude vloer. Naast hem worden ook anderen wakker. Als hij goed kijkt, ziet hij dat het Rutger Vink en Giel de Winter zijn.
-
Giel kijkt verbaast naar het touw om zijn handen. Duizelig, probeert hij op te staan. Hoe komt hij hier in vredesnaam. Hij moet met Stefan en Thomas video's opnemen. Kut.. wacht zijn telefoon zat wel in zijn zak, zou hij? Giel probeert zijn kont over de grond te bewegen, zodat zijn telefoon eruit valt. Maar tevergeefs. de telefoon is allang uit zijn broekzak gevist. Als hij ziet dat Rutger Vink, Teske de schepper en Gio Latooy ook al wakker zijn, slaakt hij een diepe zucht. Wie heeft hier zin gehad om youtubers te ontvoeren. En waarom juist hem? Zouden Thomas en Stefan hier misschien ook zijn? 'Hee Jongens' schelt hij. 'Bedoel je misschien ook meisjes?' Lacht Teske. 'Ja ook goed' reageert Giel, tegen dat soort grapjes kan hij sowieso al niet, maar nu moet je dat echt niet bij hem flikken. Teske is inmiddels bezig de knoop van Gio eruit te halen. Haar eigen knoop heeft ze op een goede manier eruit gehaald. Haar handen zijn een beetje rood, van het geschaafde touw. Uitgeput valt hij terug op de grond. Een huilende stem vult de kamer.
-
Als iedereens knoop eruit is, en iedereen wakker is, vormt de groep een rondje. Mensen kakelen door elkaar heen, terwijl Rutger in een hoekje zachtjes snift. Hij is niet iemand die zich voor doet als één of andere macho. Hij wil het liefst terug naar zijn vriendje Thomas, en naar zijn bed, want de ijskoude vloer heeft zijn rug aardig bezeerd. 'Rutger?' Dionne roept mijn naam. 'Mmm?' Is zijn antwoord. 'Het komt heus wel goed' nogmaals mmm't hij, en Dionne voelt dat hij niet in de stemming is voor een gesprek. Dan klinkt er een luide stem door de speakers.
-
'Welkom, beste mensen
Mijn naam is Joeri. Ik ben gespecialiseerd spelmaker op de Nederlandse televisie. Dit spel, is mijn nieuwe aanwinst. Het heet: 'de YouTube verkiezing' zometeen worden jullie opgehaald voor een paar spelletjes. Na 2 spellen, op elke dag, kijken we wie de spellen als allerslechtst gemaakt heeft. Die wordt door ons meegenomen, en zal geen fijn leven meer tegemoet gaan. Daarom zou ik jullie best doen, en dan ben je over een dikke week, weer buiten. Maar anders, dan houden we je hier. Veel spelplezier,
Joeri.
-
Melanie voelt zich trillen over haar hele lichaam. Ze heeft haar hand in die van haar tweelingbroer gelegd. Ze haat het hier. Het is koud, en kil. Als zij de spellen het slechtst maakt, zit ze zometeen bij die engerds. En het ergste is nog, dat ze geen flauw idee heeft wat er met haar gaat gebeuren. Maar ze heeft ergens het idee, dat ze dan niet lang meer leeft. 'Gio?' Vraagt Melanie zacht. 'Ja' reageert hij. 'Ik wil je niet kwijt.. ik..' Gio slaat zijn armen om haar heen. 'Stil maar Mel.. we komen er wel uit.. Samen.. oké' ze knikt, en probeert rustig in en uit te ademen. Alles kom goed Melanie, Rustig maar.
-
Job is doodstil. Hij heeft niet echt het leven, wat hij als klein jongetje altijd had gewild. Maar het had hem wel gemaakt zoals hij nu is. Toch voelt deze mededeling als een steen in zijn maag. Zou de politie dit programma überhaupt goedkeuren? Dat kan toch zeker niet. Hij kan het zich niet veroorloven hier achter te blijven. Dat kan hij zijn zus, en zijn oma niet aandoen. Dat kan gewoon niet. 'Guys?' Iedereen kijkt hem aan. 'Mmm?' Mompelt Giel afstandelijk. 'We komen er allemaal uit. De politie kan zo'n programma toch niet goedkeuren?'
-
Daar heeft Job een punt, denkt Mascha. Als de politie, zo'n programma heeft geaccepteerd hebben ze letterlijk toestemming gegeven voor moord. Als we vermoord worden. Ze stelt voor aan de groep, dat we het vragen zodra we voor het eerste spel worden meegenomen. Maar tot die tijd moet ze rustig blijven. Gewoon rustig blijven.
-
Een kwartier laten gaat een piepende deur open. Jill staart als verdoofd naar 15 mannen die in een soort ninja pakken naar ons toelopen. 1 man is in normale kleren. Dat moet Joeri zijn. Zou ze haar dochter Leia ooit nog weer zien? Of haar vriend, Milan? Ze moet er niet aan denken, haar dochter te laten opgroeien zonder moeder. Dat is onmogelijk toch? Ze moet Milan laten weten dat ze van hem houdt. Leia is 3 en zal het niet begrijpen. Dat doet haar nog het meeste pijn. 'Meekomen' 2 mannen grijpen haar handen, en duwen het op haar rug in de politiegreep. Gedwongen loopt Jill mee. 'Maar, Joeri.. mag dit van de politie?' Vraagt Dionne stellig. 'Inderdaad' helpt Teske. 'Lieverds, de politie sponsort ons zelfs. Er zijn teveel youtubers aan wie ze geld moeten betalen, dat, ja, er gewoon een paar moeten afvallen. En, het wordt massaal bekeken door de Nederlandse televisie, haha' en met die woorden, verlaat Joeri de kamer, en worden wij gedwongen mee te lopen naar een kamertje. Jill voelt zich abrupt misselijk, duizelig en absoluut niet goed. Ze hebben verloren, nu al.. en die stomme politie heeft gewonnen. Een traan verlaat mijn ooghoek, en druppelt als eerste over mijn bleke huid.
-
Enzo zegt niks, zwijgt. 'We gaan zometeen waterboarden. Dat is een marteltechniek waarin er een doek over je mond wordt gelegd. Je krijgt van ons een woord. Degene die dat woord als eerst zegt verliest' Enzo snapt het maar half. Hij denkt aan gisteren, toen er op de deur werd geklopt. Dee had hem gevraagd open te doen. Hij had gelachen en de deur geopend, de filmcamera werd in 1 beweging van zijn arm gerukt, en kletterde op de grond. Zijn keel wordt dichtgeknepen, en ter verdediging trapte hij de ontvoerder in zijn maag, hij kreeg een klap tegen zijn hoofd, en viel op de grond, er werd een doek op zijn mond geduwd, en er werd geroepen dat iedereen compleet was. Enzo schrikt op.  Nu worden de groepjes voorgelezen, omdat het goed is om ook te kijken naar anderen, beweert die Joeri.
-
'De groepjes zijn als volgt:
-Jill, Rutger, Dionne, Giel & Enzo
-Teske, job, Mascha, Melanie & Gio'
-
Rutger trilt. Hij wil niet. Hij kan niet. Mensen op tv mogen hem niet op deze manier zien, maar hij heeft wel wat beters aan zijn hoofd. Tuurlijk ziet hij dat iedereen het eng vindt, en weet hij dat huilen niks oplost. Maar wat maakt het niet ook uit? Hij gaat waarschijnlijk deze week aan zijn einde komen, en ook al wil hij het niet, het zal gebeuren.
-
Dit was deel 1, ik hoop dat jullie het heel leuk vinden, en smachten naar het volgende deel.

Xoxo maree💖