Asperatus Nevm ✓

❄ 76. BÖLÜM ❄

Bu yolda atılacak ilk adımı da Bayan Hemmings atmıştı. Kendinden alınanı geri kazanabilmek için her şeyi yapardı. Gerekirse ölürdü, gerekirse öldürürdü ancak intikamını öyle soğuk ve sessizce alırdı ki, kendisinin bile ruhu duymazdı.

Elindeki haritayı büyük bir gürültü eşliğinde açarken de, tıpkı kendisi gibi olan kızdan gözlerini alamıyordu. Mehir, annesinin yanı sıra kendi gençliğini öyle bir andırıyordu ister istemez atacağı her adımı tahmin edebiliyordu. Sert, korkusuz ve acımasız bir kızdı. Buna rağmen yüreğinde ufacık da olsa merhamet barındırıyordu. Bu da şüphesiz kendisine yapılan iyiliğe karşılık duyduğu borçtu.

"Burası Asperatus." Mehir'in elleri koynunda konuşmasını izlerken başını hafifçe salladı, Bayan Hemmings. "Ve burası da Ruh Çarkı."

Bayan Hemmings önce Mehir'e ardından eğitmenlere baktı ve rahatça "Kesinlikle," dedi. Çok geçmeden, onayının üzerine iki kelimelik bir ekleme yaptı. "Doğru tahmin."

Genç kız, yeşil gözlerini Bayan Hemmings'e doğru kaldırırken yüzündeki ifade tüyler ürperticiydi. Elleri koynunda, oldukça uzayan kâküllerinden bir kısmı sol tarafına düşmüş, yorgun gözleri rahattı. Nitekim bu sözüne de yansıdı. "Tahmin etmedim." Bir bıçak olup, tek tek kesmişti harfleri sanki.

Bayan Hemmings'in bir kaşı şüphe içinde havaya kalktı ve ardından gözleri kısılarak Mehir'e odaklandı. Vücudunda yer edinen korku kalbine çarptığında konuşanın kim olduğundan emin değildi. O günden sonra daha bir temkinli davranır olmuştu ve bu durum her dakikasına yansıyordu.

İsimsiz ortamdaki gerilimi hissederek "Bu harita bizi ruh çarkına mı götürecek?" dediğinde, birçok kişinin dikkatini dağıtmayı başarmıştı. Başta da, Bayan Hemmings ve oldukça sinirli görünen farklılar vardı.

"Evet." Diyerek önüne dönen Bayan Hemmings, üzerine sinen ürpertici havayı es geçerek devam etti. "Her biriniz Asperatus'un çevre bölgelerinde yaşadınız, hatta oyun alanını bile gördünüz ancak eğitmenler dışında hiç kimse gerçek Asperatus ile tanışmadı."

Bunları söylerken bir yandan da elindeki uzun, siyah değnek ile hedeflerindeki mekânları belirtiyordu. Asperatus ve Ruh Çarkı arasında tekrar eden adımlar bir süre sonra durdu ve Bayan Hemmings yeniden başını kaldırdı. Karşısındaki gençlere baktı.

"Asperatus tehlikelidir. Adını aldığı adam kadar korkusuz bir şehir ile yüzleşeceksiniz. Buradan geçmeden Ruh Çarkına çıkmanız imkânsız." Değneği yeniden oyun alanını buldu. "General ve Mavris şu an için planımızdan habersizler ancak bu demek değil ki hiçbir zaman haberleri olmayacak. Boyuttan çıktığınız an zihninizi okuyacağından eminim. O vakte kadar eğer ki Asperatus'un güneyine geçemez iseniz, tüm planımız sonumuz olabilir."

Mehir'in kaşları çatıldı. Şüphe dolu bakışları Bayan Hemmings'i bulduğunda "Siz neden gelmiyorsunuz?" demeyi geciktirmedi.

"Boyuttan çıkarsam ölürüm, Mehir. Burada zaman kavramı yok. Gerçek dünyaya adım attığım an yok olurum."

"Diğer farklılar da sizinle aynı durumda öyle ise?" diyen Oyuncu'ydu. Elleri cebinde, karşısındaki kadına bakıyordu. Bir yandan da ruhsuz gözlerle haritaya bakan farklı öğrencileri inceliyordu.

Bayan Hemmings derin bir nefes aldı. "Birçoğumuz öyleyiz. Burada yeni bir hayat kurduk. Tıpkı diğer boyutların yaptığı gibi. Ancak buradan çıkışımızın olmadığını da biliyoruz. Benim bu saatten sonra yaşamamın pek bir önemi yok aslında. Sadece Asperatus'u devirmeden ölmek istemiyorum."

"Bu yüzden de Mehir'i kullanıyorsunuz, öyle mi?" diyerek öne çıktı Nolan. Öfkesi her bir hücresinde kaynayarak çoğalıyordu. Nefretle bakan gözlerine sesindeki aşağılayıcı ton eşlik etmişti.