Asperatus Nevm ✓

❄ 60. BÖLÜM ❄

Emir verir tonda ancak nazik cümleler ile eğitmenleri ikna etmeye çalışan Mehir'e soğukkanlılıkla bakıyordu arkadaşları. Biraz sonra odadan bile kovulabilirlerdi çünkü inanılması güç şeylerdi yaşadıkları, yaşatacakları. Bu yüzden sessiz kalıp Mehir'i beklediler. Bu yükün altından kalkabilecek tek kişi oydu.

Eğitmenlerde ise durum daha da farklıydı. Buraya bir öğrencinin isteği üzerine gelmişler ve anlatacaklarını dinlemeye koyulmuşlardı. Normalde kesinlikle dinlemezlerdi ama bu kızın bildikleri de baştan beri hepsinin dikkatini çekiyordu. Asperatus'u kaçırmayı düşünen bir kişinin, kim bilir daha ne gibi hedefleri vardı. Biraz kızgın, biraz öfkeli ama en çokta meraklı gözlerle karşılarındaki kızı onayladıklarında, sessiz olmayı düşünüyorlardı ancak İsimsiz bu gerginliği bozmuştu.

"Diyelim ki, anlatacakların doğru. Bu kısımda bizden ne istiyorsun?" Kırmızı gözler, kısık bir şekilde Mehir'e bakıyordu. Duruşunu dahi bozmamıştı, genç adam.

"Ne istediğimi ben söylemeyeceğim. Duyduğunuzda harekete geçmek isteyecek olan sizler olacaksınız. Dolayısı ile bana danışmak zorunda kalacaksınız."

Genç kızın, boş istek ve vaatlerine bakakalan Duygusuz, alayla homurdandı. "Küstah olduğunu yinelemekten bıktım. Ne diye dinliyoruz ki bunu?"

"Duygusuz."

Oyuncu'nun uyarısını dikkate almayan adam, başını çevirdi ve elini gelişigüzel salladı. Bu hareketleri arkadaşlarının canını sıksa da öğrencileri korkutuyordu.

"Neyse ne. Siz dinleyin zırvalıklarını." Eline aldığı Kaptan'ın sayfalarını karıştırırken ilgisizdi. 

"Anlat," dedi Oyuncu. Ne diyeceğini en az İsimsiz kadar merak ediyordu. Tahmin yürütebiliyordu ancak emin değildi. Kısık, karanlık, koyu mavi gözleri, yeşil gözlere odaklandığında etrafındaki bütün hareketler, görüntü kalitesini yitirmişti. İlgi odağı Mehir ve söyleyeceklerine kenetlenmişti.

"Bundan yıllar önce bir kehanet doğmuş. Mavris ve Euryale'in arasını açan Mary adında bir kadına okunmuş bir lanet. Lanete göre, insan soyundan seçilen bir kişinin içine Mary hapsolacakmış. Seçilmiş kişi, ne zamanki on bin kişinin canını alırsa, işte o gün lanet sona erecek ve Euryale, Mavris'ten intikam almak için yeryüzüne inecekmiş."

Bir süre sessizleşen eğitmenlerden, ilk konuşan İsimsiz oldu.

"Üvey annemin yeniden dirileceğini mi söylüyorsun? Sen kafayı mı yedin? O kehanet asılsızdı. Eğer ihtimali olsaydı, babam çoktan duruma el koyardı."

İsimsiz'in çıkışı üzerine Oyuncu, arkadaşının omzuna elini koydu ve sakinleşmesi için yeniden yerine oturmasını sağladı. Bakışlarını kuzeninden çekip Mehir'e çevirdiğinde, daha rahattı çünkü konu, tahmininin de ötesine geçiyordu.

"Bundan haberimiz var. Aynı şekilde asılsız olduğundan da." Köşeye sıkıştırmak için inkar etti. "Bunlar gerçek olamaz."

Konuşmakta olan adamın sözünü kesti, Mehir. "Asılsız değil çünkü o kişi benim."

"Ne?!"

Yeniden ayağa fırlayan İsimsiz'i, yanında oturan Duygusuz bile durduramamıştı.

"Ne dediğinden haberin var mı senin?!"  

Mehir'in yakalarından tutarak öfke içinde bağıran genç adamı, yanı başında beliren Nolan ve arkadaşları iterek uzaklaştırmıştı. Doris tiz bir çığlık atıp elini ağzına götürdüğünde, Hannah Mehir'i kendine çekmişti. Ortamdaki gerilim artıp sinirler gardını alarak çekiliyordu. Bu durumu bozan Oyuncu'nun, arkadaşına ve gençlere çıkışması ile herkes yerine geçti.