Adımlarım hızlanmaya başlamıştı. Korkuyu iliklerime kadar hissederken ne yapacağıma karar veremiyordum. Uzun zamandır peşimdeydi, sadece arabayla takip etmesine rağmen artık beni ürkütmeye başlamıştı. Kim olduğunu benden ne istediğini bilmiyordum...
'' Ben sizi uyarmıştım. Dileklerinizi yerine yetirmek için varız demiştim ve Savaş beyin mektubunda da buna benzer bir şey yazdığını biliyorum. Siz zeki bir kızsınız dediğiniz şeylerin sonuçlarını da düşünmelisiniz. Ayrıca bu durumdan korkup kaçak bir şey yok. Bunun yerine biraz tadını çıkarmaya baksanız. Sadece bir gün istediniz ve bizde bu bir günü size vermek için oldukça hazırız. Biliyorum her genç kız gibi korkularınız var ama bizden size zarar gelmez. Ayrıca tek bir gün akşam Savaş beyle tanıştıktan sonra her şeyi bitirmek de sizin elinizde. ''
'' Bakın ben sizin beni duyduğunuzu nereden bilebilirim. Ayrıca bu yaptığınız... ''
'' Evet biliyorum bu yaptığımız suç. '' dedi gülümseyerek.
Tabiki de biliyordu ama umursamıyordu yani. Ben bu adamın evinde de bir gün kalmıştım ve bir şey olmamıştı. Hem burası evde değildi bir oteldi. Yani her yerde insanlar vardı. Sadece bir gün. Akşam da bu iş kökünden bitecek.
'' Pekala sadece bugün ve akşam da Savaş beyle görüşüp bu işi bitireceğim. '' dedim.
'' Siz nasıl isterseniz. Aç olmalısınız önce kahvaltınızı yapın. '' diyerek bana yol gösterdi ve beraber yürümeye başladık.
Üst kata çıktığımız da yemek bölümüne geldik ve Sinan beyi takip ederek cam tarafına hazırlanmış olan masaya geldik. Ortam kesinlikle çok şıktı. Normal bir otel restorantına benzemiyordu. Oldukça şık döşenmişti. Kış aylarında olmamıza rağmen ortamın beyaz olması insanın içini açıyordu. Ayrıca ışıklandırma da çok iyi düzenlenmişti.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Masaya geçtiğim de bir kuş sütü eksikti. Ayrıca diğer müşteriler açık büfe olduğu için kendileri yemeklerini alıyorlardı. Anlaşılan her şeyi planlamışlardı. Pekala ben sadece bir gün istemiştim ve şimdi bu bir günü bana veriyorlarsa tamamen kullanmaya da hazırım. Oturduğum da Sinan beyin ve yanında ki adamların oturmadığını görünce rahatsız oldum. Böyle bir ortamda başımda üç adam oturup bir şeyler yiyebileceğimi sanıyorlarsa yanılıyorlardı.
'' Lütfen siz de oturun ben böyle rahat edemem. Ayrıca insanlar bize bakıyor. '' dedim. Ger çekten de bir kaç kişi özellikle bana bakmıştı. Büyük ihtimalle onları benim korumam falan sanıyorlardı.
'' Zehra hanım eğer rahatsızsanız ben size eşlik edebilirim ama Ercan ve Aydın oturamazlar. ''
'' Böyle başımızda mı dikilecekler? ''
'' Evet. Onları görmezden gelin lütfen. '' derken gayet rahat görünüyordu.
Anlıyorum onlar sürekli böyle davrandıkları için alışıktı ama ben değildim. Ben bir şeyler yerken başımda dikilmiş iki kişi dursun istemiyordum. Hem bugün benim günüm değil miydi neden istediğim yapılmıyordu?
