Μοιραία Γνωριμία!

9. Δύναμη και αυτοπεποίθηση!

"Ήθελα να σε δω πάρα πολύ. Βγήκα από το σπίτι της Μαρίζας και ήμουν ακόμα τρομοκρατημένη. Δεν ήθελα να μείνω μόνη στο σπίτι μέχρι να επιστρέψει ο θείος μου. Και ο κυριότερος λόγος είναι γιατί μου έλειψες."

"Λες για το περιστατικό που έγινε; Μωρό μου ήθελα να σου μιλήσω λίγο και σε ακολούθησα. Αν δεν το έκανα δεν ξέρω τι θα μπορούσε να είχε συμβεί."

"Μην με τρομάζεις Μάνο. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι αυτό."

"Είσαι σίγουρη πως θες να δουλεύεις νύχτα; δεν θα είμαι πάντα εκεί για να σε προστατεύω. Θα φοβάμαι και θα ανησυχώ μέχρι να ακούσω και να μάθω πως είσαι καλά."

"Δεν είναι μόνο αν θέλω να συνεχίσω την δουλειά είναι ότι πρέπει να την συνεχίσω. Γιατί δεν έχω λεφτά και κάπως θα πρέπει συντηρώ τον εαυτό μου."Του είπα με παράπονο στα μάτια μου.

"Καλά μωρό μου. Τουλάχιστον μπορεί να μου υποσχεθείς πώς αν τελειώνεις νωρίτερα από εμένα θα με περιμένεις να φεύγουμε μαζί;"

"Εντάξει, στο υπόσχομαι."Του είπα και ήπια μια γουλιά από το milkshake που παρήγγειλα.

Τότε είδε και δύο πανέμορφες ξανθιές γυναίκες, αδύνατες, με γυμνασμένο σώμα και με γαλάζια μάτια να κοιτάνε τον Μάνο και να ψιθυρίζουν.

Άρχιζα να εκνευρίζομαι πολύ με αυτές και η Μαρίζα με πρόσεξε. Ζήλευα γιατί εκείνες ήταν πιο γυναίκες από εμένα και σαν τα μοντέλα στις πασαρέλες.

"Θες να πάμε λίγο τουαλέτα;" μου πρότεινε κρατώντας μου το χέρι για να ηρεμήσω.

"Ναι πάμε." Συμφώνησα επειδή δεν ήθελα να με δει έτσι ο Μάνος και καταλάβει πως ζηλεύει.

Εκείνες σηκωθήκαμε για να πάμε τουαλέτα και η Ζωή έφτιαξε λίγο το μακιγιάζ της, όπως και η Μαρίζα.

"Τι συνέβη Ζωη; σε είδα κατακόκκινη. Σου είπε τίποτα ο Μάνος;"

"Οχι εκεινος δεν έκανε τίποτα. Δύο ξανθιές γυναίκες κάθισαν στο δίπλα τραπέζι από εμάς και τον κοίταγαν. Τον έχουν φάει βασικά με τα μάτια τους και τα νεύρα μου έχουν σπάσει. Αυτές είναι στην ηλικία του Μάνου , όμορφες και πιο πολύ ερωτικές από εμένα."

"Ηρέμησε. Ο Μάνος σε λατρεύει. Έχει μάτια μόνο για σένα. Τουλάχιστον αυτό δείχνει μέχρι στιγμής. Και στο λέω εγώ που σε αγαπάω και σε νοιάζομαι. Εξάλλου όλοι οι άντρες τώρα δεν θέλουν αυτές τις γυναίκες. Τις έχουν για την καλοπέρασή τους."

"Λες να ήμουν υπερβολική;"

"Όχι δεν φάνηκε κάτι. Εγώ σε πρόσεξα μόνο επίσης σε ξέρω σαν κάλπικη δεκάρα. Ξέρεις τι θέλω πολύ να σε ρωτήσω;"

"Όχι τι;"

"Με τον Μάνο ή με τον Χρήστο έχεις αισθανθεί πιο ωραία;"

"Με τον Χρήστο το λέω είχα φάει τρομερό κόλλημα και αν δεν ερχόταν ο Μάνος στην ζωή μου δεν ξέρω κατά πόσο θα εμένα μακριά του. Είναι η αλήθεια και ξέρεις πως δεν μπορώ να σου κρυφτώ. Αλλά με τον Μάνο είναι αλλιώς. Ζω το απόλυτο όνειρο, την απόλυτη ευτυχία και είναι σε όλα υπέροχος. Δεν με είδες πως κάνω όταν τον βλέπω; αν δεν μου τηλεφωνήσει; Τρεις μέρες μαζί και είμαι ερωτευμένη. Και το νιώθω πραγματικά. Ξέρω πως είχα πει πολλές βλακείες στο παρελθόν για το Χρήστο, αλλά πλέον ξερω  ξεκάθαρα τι είναι έρωτας και τι κόλλημα."

"Πολύ χαίρομαι για την απάντησή σου. Αυτό περίμενα να ακούσω. Τον Μάνο τον έχω συμπαθήσει αρκετά απο τον τρόπο που σου φέρεται. Τον Χρήστο όχι και το είπα από την πρώτη στιγμή. Πάμε όμως μην τους αφήνουμε πολύ ώρα να περιμένουν."

"Ανυπομονώ να ξανά γυρίσω στην αγκαλιά του." Της είπα μόλις βγαίναμε από τον μέσα χώρο της καφετέριας.

Λίγο πριν όμως έπιασα δυνατά την Μαρίζα από το χέρι γιατί είδα την μία από τις κοπέλες αυτές να μιλάει και να αγγίζει τον Μάνο. Το αίμα μου είχε ανέβει στο κεφάλι.

"Ήρεμα. Ζωή μην κάνεις καμιά φασαρία." Μου είπε η Μαρίζα, αλλά εμένα ποιος με έπιανε τώρα.

"Κοίτα είσαι μια πανέμορφη κοπέλα. Όλοι οι άντρες θα ήθελαν να έχουν μια σαν εσένα γυναίκα δίπλα τους, αλλά όχι εγώ. Εγώ έχω κοπέλα." Της είπε εκείνος για να την διώξει.

"Μα και εγώ είμαι σε σχέση. Ορίστε καμία διαφορά." Του είπε αφού έκατσε πρώτα δίπλα του και άρχισε να τον χαϊδεύει στον λαιμό.

"Κάνεις λάθος εδώ. Η διαφορά είναι ότι εγώ την αγαπάω την κοπέλα μου και δεν έχω μάτια για άλλη." Της είπε ο Μάνος και της κατέβασε δυνατά και απότομα τα χέρια της από πάνω του.

Τα λόγια του με γέμισαν με δύναμη και αυτοπεποίθηση. Στεκόμουν ακριβώς λίγο πιο πίσω  τους και τα άκουγα όλα. Χαμογελούσα με την απάντηση και την στάση του Μάνου. Είχα ηρεμήσει αρκετά γιατί ξέρω πως ο Μάνος μόνο εμένα ήθελε και το εννοούσε.

"Και που είναι τώρα αυτή;"

"Μπροστά σου." Της απάντησα εγώ και όχι ο Μάνος. Είχα σταυρωμένα τα χέρια μου κοντά στο στήθος μοθ , το ένα φρύδι μου σηκωμένο επάνω και ένα επιβλητικό ύφος.

"Όλος ο σαματάς για σένα έγινε; Κρίμα είναι ωραίο αγόρι και να χαραμίζεται έτσι. Αλλά πρέπει να το παραδεχτώ έχεις χάλια γούστο."Είπε εκείνη με θράσος και δεν έλεγε να φύγει.

Έπιασα το πρώτο ποτήρι με νερό που βρήκα μπροστά μου και την έκανα μούσκεμα.

"Αυτό για να μην απλώνεσαι σε ξένους άντρες. " της είπα εγώ κοιτώντας την θυμωμένη.

"Λίγα τα λόγια σου για την κοπέλα μου." Της είπε ο Μάνος και σηκώθηκε επάνω με το άγριο ύφος του.

"Σιγά δεν στην θίξαμε κιόλας." Του είπε εκείνη με στραβό το πάνω χείλος της και σηκώθηκε τσαντισμένη για να επιστρέψει στο τραπέζι της.