Chapter 10:Going back

Start from the beginning
                                    

"Mam!" tumingin sakin bigla si Ms. Principal

"O, Mr. Rodriguez?"

"Pinagsusuntok po nila ang kapatid kong Si Cyan" tinuro ko ang mga lalakeng iyon.



Napagalitan sila at pag uwi namin nika Ice at Cyan ay mag bagong black eye si Cyan. "Na iimiagine ko na ang reaksyon ni mommy.." nanginginig na sabi ni Cyan.



Pagkadating namin ay nagulat si mommy sa mga sugat niya at ginamot niya nanaman siya uli. Kawawa naman si Cyan. Tinignan ko si Mom at may kinuha siyang eyepatch galing sa cabinet.


"Suotin mo muna Cyan habang may black eye ka pa." sabi ni mom. Sinuot ito ni Cyan at napangiti siya.



Ilang buwan ang nakalipas..



Anong kalokohan ba ang ginawa ni Cyan at pati ako nadamay na ipatawag sa office of the principal!?



Kumatok ako sa pintuan at pumunta sa loob. "Good afternoon po Mam." napatingin ako kay Cyan na malungkot na nakaupo sa upuan.


Umupo ako sa harap ni Cyan. "Ang kapatid mo kasi na si Cyan.. Nanusok siya ng lapis."


Nanlaki ang mga mata ko. Di yun magagawa ni Cyan! Mabait siya.. Alam kong mabait siya..


"Pero mam.."

"Kakausapin ko ang parents niyo."



And.. Na kick out si Cyan. Inilipat kami ni Mom ng school after. Pero always na kikick out si Cyan sa mga school dahil naging violent siya. Hindi na siya yung talunan, siya yung nakakatalo..



1 year later




Antok na ako.. Naglakad na ako papunta sa bedroom nang makarinig ako ng ingay sa bedroom ni mom and dad at nakinig ako sa usapan nila


"Sweety, we need to change him. Kailangan nating i-control si Cyan.. And to focus on that thing, ipa-aampon muna natin si Red dahil malaki naman rin siya. Mapapa bayaan natin sila kung mag fofocus lang tayo kay Cyan.."


Ipa..aampon nila ako?..


Tumakbo ako papunta bedroom ko at umiyak ako. Bakit ba?.. Kasama rin nila ako ni mommy para alagaan si Cyan..pero wala pa rin eh..


Next morning


"Baby.."


Nagising ako sa pagkakagising sakin ni mom. "Mom.." sabay kamot sa mata ko. "Hali ka." sumunod ako kay mom at nasundan ko siya papunta sa living room.


...



Bakit may mga bisita?..



"Ma sino sila?"  tanong ko

"Anak, sumama ka muna sa kanila ok? Behave ka hah?" umiiyak na si mommy, umiyak na rin ako.

"Ipa aampon niyo ako?.. Ma please don't" humagulhol pa ang iyak ko.



Nakita ko ang anino na bumababa sa hagdan..Cyan..


"Ma? Kuya? Sino sila?"


"Hali ka na.." hinawakan na ako ng mga tao na di ko kilala, ang mismong aampon sakin

"Cyan!"

"Kuya!!"


Hinila na ako nang mga taong aampon sakin, hinabol ako ng mga luha ni Cyan pero pinigilan siya ni mom.. Siguro.. Kailangan tong gawin ni mama para kay Cyan..


I'll just be with.. Mahal ko ang kapatid ko, at ikakamatay ko pag may nangyari sa kanyang masama.

Pero makalipas ang tatlong taon ay nabalitaan kong binaril si mommy at daddy. Halos mamatay ako nang malaman kong binaril sila. Na tromatized si Ice at nakaligtas si Cyan pero di ko alam kung saan siya napunta after that day. Di na siya nagpakita.




End of the flashback





Cyan's P O V




Natulala ako sa kwento ni kuya. Di ako makapaniwala na magkikita ulit kami. Hindi ako nakatingin kay Kuya ngayon, sa labas mismo ako nakatingin sa mismong salamin.


"Sorry." narinig kong sabi ni Yarrah. Tch for what is she sorry for?

"Ok lang yun." matipid na sagot ni Red.


Di ko alam kung anong sasabihin ko.. I remained very speechless. This day is very unbelievabke like a scene from a dream.



"Kamusta ka naman Cyan?"

"Im fine."




Wapaak!


"Sagutin mo nang maayos ang kuya mo! Akala ko ba mahal mo kuya mo!?" sigaw sakin ni Yarrah. Gusto kong umiyak.. Ayaw kong may makaalam ng buhay ko dahil tuwing may nakaka-alam nun..



Naiiyak ako..


~~~~~~~~~

A/N

Eii! Hanggang chapter ano kaya tayo?

___________________________________

-Accelerator-kun



UnbrokenWhere stories live. Discover now