ဤအရာကိုအခ်စ္ဟုေခၚသည္💟

Start from the beginning
                                    

ကၽြန္မကိုယ္လက္သန္႔စင္လို႔ၿပီးေတာ့ apronကိုဝတ္ၿပီး မီဖိုခန္းထဲ ဝင္လိုက္တယ္...ဒါမဲ့ထူးဆန္းတယ္ ကိုကို႔ကိုဘယ္ေနရာမွာမမေတြ႕ဘူး...ဘယ္မ်ားသြားျပန္ၿပီလဲ...ေျပာေနရင္းနဲ႔ စားပြဲခံုေပၚၾကည့္လိုက္ေတာ့စာရြက္ေလးတစ္ခု..စာထဲမွာကေတာ့...

^ကိုကို အျပင္ခဏထြက္သြားတယ္..
လမ္းေလၽွာက္ခ်င္လို႔...ပန္းႏုမႏိုးေသးလို႔
မေျပာဘဲလာခဲ့တာ...ျပန္လာမယ္ေနာ္^

"အာ့ဆိုမနက္စာျမန္ျမန္လုပ္မွပါ..."

အခ်ိန္ နည္းနည္းၾကာေတာ့.. မနက္စာျပင္ဆင္လို႔အားလံုးၿပီးသြားတယ္...အဲ့တာနဲ႔ပဲ ေရခ်ိဳးဖို႔အခန္းထဲ ျပန္သြားလိုက္တယ္...ေရခ်ဳိးလို႔လဲၿပီးေရာ...

"ပန္းႏုေရ..."

"ရွင္...ကိုကို..."

"ခဏလာပါဦး..."

"ကိုကို ပန္းႏုလာလို႔မရေသးဘူး..."

"ဘာလို႔လဲကြာ...ပန္းႏုမလာရင္ ကိုကိုလာမယ္"

"ကိုကို..မလာ..."

ပန္းႏုစကားေတာင္မဆံုးလိုက္...

"အား!!!!!!"

"ရႈး...!!!ဘာလို႔ေအာ္တာလဲ"

"ကိုကိုကမလာပါနဲ႔ဆိုလာတာကိုး😦"

"ပန္းႏုမွမလာတာကိုး..."

"ဟင့္..ဘာၾကည့္နာလဲ ျပန္သြားေလ...အက်ႌလဲမလို႔ဟာကို"

"လဲေပါ့...လင္မယားပဲဟာ..."

"ကိုကိုကလဲကြာ..."

"ေအးပါကြာ..ၿပီးရင္ထြက္လာခဲ့ေနာ္..."

"အင္း..."

#အမေလး...ေသေတာမွာပဲ...#

"လာၿပီ...ဘာေျပာမို႔လဲ ကိုကို..."

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး...ဗိုက္ဆာလို႔..."

"ေဩာ္ မီးဖိုထဲမွာအကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးသား...စားလို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္လား...သြားစားၾကမယ္ေလ..."

အဲ့လိုနဲ႔၂ေယာက္သား စားၾကတယ္

"Wow ပန္းႏုကတကယ္ ဟင္းခ်က္လက္ရာေကာင္းတယ္..."

"ကိုကိုႀကိဳက္ရင္ၿပီးတာပါပဲ"

"အြန္း....ပန္းႏု ကိုကိုတို႔ ေလာေကာင္းေလသန္႔ရႈရေအာင္ အျပင္ေလးဘာေလးသြားမယ္ေလ..."

ဤအရာကိုအခ်စ္ဟုေခၚသည္💟Where stories live. Discover now