The Truth Between Untruth

Chapter 31

Lea
Pumunta na kami sa School ni Leinna.

Una kaming pumunta sa faculty room which is nagtanong kami sa adviser and sa mga teachers na malapit kay leinna but all their answer is NO

Pumunta na kami sa Room niya to asked to her Classmates

They all shouting kasi nga they saw the LEA SALONGA and AGA MUHLACH visited on their Room.

"Good Morning Guys..."

"Good Morning Visitors."
They respond.

Bakas na bakas sa mga mata ko ang pagiyak ko simula last day,last night and recently sa sasakyan

I asked if who is Aleinna's Closed friends and may isang nagtaas ng kamay.

Tinawag siya ni Teacher fe which is adviser nila. Lumapit naman yung bata na Irish daw ang pangalan according to teacher fe.

"Why did you know her po?"
Magalang niyang tanong.

"Did you know where is she right now?"
Mabilis na tanong ko.

"She's on NYC right now po with her family. Bakit niyo po siya kilala?"
Napatulo ang luha ko sa narinig kung nasa NYC si leinna ang pagkakaalam niya.

Then i immediately wiped my tears.

I whispered to her that we're the Parents of Aleinna.

Wala kasing nakakaalam na kami yung Parents niya kasi sila mismo magkapatid nagdecide na wag malaman ng classmates nila or ng sino sa school na anak sila ng isang Broadway Diva at Matinee Idol.kasi gusto nilang ituring silang parang ordinary sila ng iba. Alam kasi nila na kapag anak ng isang sikat na tao especial ang turing ng mga tao at yun ang ayaw nila. Then sila mismo nagdecide na kapag may nakaalam lilipat sila ng school.

"REALLLYYY!"pagkagulat niya.

"Kaya pala Muhlach ang surname niya at S. Ang middle name niya. Salonga pala ang meaning nun. Kaya pala nung sinabi ko sa kanya na i am your avid fan and i really love you sabi niyang love mo rin kami."
Sabi niya na nakangiti pero ako ngiting pilit kasi ang totoo pinipigilan ko lang na tumulo ang mga luha ko. Pinapaalala niya si Leinna saken

"Ahm. Ms. Lea,okay lang po kayo? May nasabi po ba akong di maganda?"
Curious niya

Di ko rin kasi namalayan na tumutulo na pala mga luha ko habang nagkukweto siya tungkol kay leinna.

"Ahm wala. DOn't mind it"

"Teka po,diba po nasa NYC po kayo? Sabi po kasi niya saken matagal pa po bago kayo makakauwi."

"Ija,didiretsuhin na kita. Leinna is Missing kasi!"
Sabay tulo nanaman ng mga luha ko

"Po????Where?When?O my Gosh!"
Sunod sunod niyang tanong

"She's escaped when we are in States. She arrived from NYC to here with herself..."
Malumanay kung sagot

"Wait po ha... Pero bakit po siya nag escaped?did she did something wrong?"

"No...Not like that. Because of something. And don't you dare ask about it."

"Sorry po."

"Ahm.Irish,right?"

"Yes po."

"Can you tell to us if you have an updates where is Aleinna stay? Please. I don't know what i'm going to do right now! I am so worried about my daughter!"

"Don't worry po Ms. Lea. Mahahanap niyo din po si Aleinna. And maasahan niyo po ako. I will try to contact her lately after ng school po if where is she."

"Thank you Irish. Sorry we need to go and you need to go back inside. Thank you again"

"Your always welcome po"

Irish
Umalis na nga sina Ms. Lei. Pero ako still nandito parin kung saan ako nakatayo habang kinakausap ang nag iisang laman ng puso ko. Ahemmm... Non other one Broadway Diva.

O my Gosh! Naging bato na yata ako sa sobrang ganda niya... i saw her as an ordinary person. No make up.partida pang haggard ang mukha. Namumugto ang mga mata sa kakaiyak.

Pero i can't imagined na grabe pala umiyak si Lea Salonga noh! Todo todo talaga. Tagos hanggang buto. Yung mata niya parang pang punching na sa sobrang laki ng eye bags at pagpaga ng mukha dahil sa iyak. Grabe ha! Hindi uso ang pulbo?

Pero yung Sis ko! Yung Beshie ko. Yung bes ko basta kung ano man callsign namin. Si Aleinna nawawala!? Omy! Kamusta na kaya ang kaibagan ko.

Ms. Guillermo...
Ms. Guillermo...
Ms. Guillermo...

Napalingon ako mula sa kinatatayuan ko! Jusko... halos isigaw na ni Teacher fe ang pangalan ko. Kakaimagined ko at kakaisip kay Salonga nabingi na yata ako

"Teacher fe!so-sorry po. I didn't mean!"

"Come in! Don't waste my time. We're still waiting you. Time is Gold,remember!"
Litanya ni Ms. Soriano.

Yan yan siya, Si Teacher "Time is Gold"hahaha. Paboritong qoutes niya yan. I think per day nasasabi niya yan ng 5x sa kahit sinong students dito sa campus even sa teacher.palibhasa Ms. Parin until now.

"Sorry po!"

Then tumuloy na ako sa loob ng room.