Broken Strings

BrokenStrings --- Chapter 8

Napansin ko nalang na nakatingin pala ang mga tao sa amin, lalo naman sa akin.

“Ate, pwede ba, huwag tayo ditong mag-away.”

“Alam mo!!!”

“Hindi ko pa alam.” Singit ko naman.

“UGGHH! Nakakainis ka! You always spend your time on reading those filthy things na hawak hawak mo and you know what? You are just not a good sister to me.”

“Glad that you knew.” Lumabas nalang sa bibig ko ang mga salitang iyon.

Hindi na ako sinagot ni Ate, ang alam ko nalang. May guilt na para akong pinapatay sa loob. Hindi ko naman sinasadya ang nagyari. I know, moody ako pero hindi ko na talaga na marinig pa ang pangalan ng taong yun. Ayoko sa kanya and that is final!

 Hindi ko namanalayan unti unti nalang sumisira ang mga mata ko.

*****

“Sophiea. Come on dear. We’ll arrive soon in New York. And you’ll meet this friend of yours named TJ.”

“But Mommy, do you think I will like him?”

“Of course you will.”

“Okay.”

I saw a brilliant smile .

*****

I slowly opened my eyes. That name again. Sophiea.

Bumaba na kami ng plane. At last, nandito na kami! Ang saya!

I saw my Mom waiting for us.

Tinakbo ko agad si Mama kung saan siya nakatayo. Miss na miss ko na si mama at hindi ako makapaniwala na nadito na siya, nasa harapan ko nakangiti at pang iiyak na.

“Ma!” alalang alala ko pa ang mukha niya, she looks like me.

“Carla, my dear. I miss you my honey. Miss na miss ka ni Mama. Mahal na mahal kita anak, kayo ng ate mo. Salamat naman at nagkaroon ng pagkakataon na magkasama tayo at i-celebrate ang kaarawan mo.” Hinimas himas ni Mama ang buhok ko.

“Ma. Miss na miss rin kita. Hindi ako makapaniwala na nandito na ako, nayayakap ka. Mama….. alam mo bang ang saya saya ko.”

Humiwalay si Mama sa akin at tiningnan niya kung gaano ako lumaki. “Ang ganda ng anak ko.” I saw her smile.

“AHEM!”

Oh! I forgot na may kasama pala ako. Hinug ni Ate si Mama. Hinid gaanong close si Mama at si ate kasi alam kong daddy’s girl siya. Kaya masakit din sa loob niya nag nangyari pero andoon na si papa sa magandang paraiso.

“Dali, sakay na kayo kasi mahal dito ang taxi.” Sabi ni mama sa amin.

“Wait Ma, saan namin ilalagay ito na mga gamit namin?” tanong ni Carmel kay Mama, inirapat niya naman ang tingin niya sa akin. Parang alam ko na ang gagawin nito.  “Ahy, Carla, dali. Buksan mo na ang likuran ng sasakyan para malagay mo ang mga gamit ko, ahh?”

Papasok na sanasi ate pero pinigalan ko siya, “Why don’t you do it on your own? Ginawan ka naman ng kamay at mga paa ahh. Pati nga utak. Use them for yourself.” Naiinis na ako sa pagka-spoiled niya. Palibhasa, ako lang naman ang gumagawa ng mga gawaing bahay, siya lang naman ang taga luto.