Κεφάλαιο 37

16 5 6
                                    

"Φόβος και τρόμος"

Ο άγνωστος άνδρας με πήγε σε ένα εγκαταλελειμμένο μικρό σπίτι . Μόλις πήρε το χέρι του από το στόμα μου άρχισα να ουρλιάζω. Μάταια. Κανείς δεν μπορούσε να με ακούσει. Ποιος ξέρει ποιος είναι αυτός και τι έχει βάλει στο ανώμαλο μυαλό του να μου κάνει. Γιατί να υπάρχει τέτοιο μίσος και επιθυμία για καταστροφή στον κόσμο; Τι του έφταιξα; Άρχισα να παρατηρώ τα χαρακτηριστικά αυτού του άνδρα. Ήταν νέος. Σίγουρα όχι πάνω από 25 χρονών. Ήταν όμορφος ναι δεν μπορώ να πω αλλά αυτό δεν έπαυε να με κάνει να τον σιχαίνομαι. Είχε κάστανα μαλλιά και μάτια. Τίποτα το ιδιαίτερο. Παρόλα αυτά τα μάτια του έκρυβαν μια γλυκά. Γιατί τα έκανε όλα αυτά; Τι ήθελε;
Δεν κρατήθηκα άρχισα να του φωνάζω.
-Τι θέλεις από εμένα;
Εκείνη την στιγμή αυτός άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος μου. Μου έδεσε τα μάτια και το στόμα και άρχισε να με φιλάει στον λαιμό. Προσπαθούσα να ξεφύγω μα ήταν πολύ πιο δυνατός από εμένα. Άρχισε να μου βγάζει τα ρούχα και τα εσώρουχα μετά μου έβγαλε και το μαντίλι από τα μάτια και μου ψιθύρισε:
-Για να δεις τι θα σου κάνω μωρό μου. Το καλό που σου θέλω είναι να μην παραπονιέσαι γιατί δεν θέλω να σε κάνω να κλάψεις.
Έβγαλε και τα δικά του ρούχα. Προσπάθησα να φανταστώ ότι είναι κάποιος άλλος. Ο Ντέρεκ. Για να μην είναι τόσο επώδυνο. Άρχισε να μπαίνει μέσα μου με φόρα ώσπου άρχισα να νιώθω ότι αιμορραγώ μόλις το ένοιωσε και αυτός ντύθηκε και έφυγε. Δεν άντεχα άλλο κατέρρευσα.
Από την πλευρά του Ντέρεκ:
Η Ρεμπέκκα λείπει εδώ και πολύ ώρα. Αρχίζω να ανησυχώ. Θα πάω να ειδοποιήσω και τους άλλους να πάμε να την ψάξουμε και γρήγορα μάλιστα οτιδήποτε θα μπορούσε να της συμβεί. Πρώτα πήγα στους γονείς της οι οποίοι έτρεξαν στο δάσος. Στη συνέχεια πήγα να ειδοποιήσω την Καρολάιν και τον Τάιλερ. Προς μεγάλη μου έκπληξη τους βρήκα στο κρεβάτι. Όσο και αν χαιρόμουν γι'αυτούς τους ενόχλησα αφού όλοι ήταν απαραίτητοι στην αναζήτηση της Ρεμπέκκα. Ντύθηκαν αμέσως και πήγαμε όλοι μαζί στο δάσος να την βρούμε. Ψάξαμε παντού μέχρι που άρχισα να μυρίζω αίμα. Ακολούθησα την μυρωδιά και βρέθηκα σε ένα μικρό σπίτι. Φαινόταν παλιό. Μπήκα μέσα και αντίκρισα την Ρεμπέκκα. Ήταν αναίσθητη γυμνή και μέσα στα αίματα. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω την οργή μου. Θα τον έβρισκα αυτόν που της το έκανε αυτό και θα πλήρωνε. Την σκέπασα με μια κουβέρτα που βρήκα παρατημένη λίγο πιο πέρα την σήκωσα και έτρεξα να βρω τους άλλους. Ευτυχώς ήταν κοντά. Πήραμε την άμαξα και την πήγαμε στο κοντινότερο μέρος για να σώσουν αυτή και το παιδί.
..................................................................................
Μετά από κάμποσες ώρες μια νοσοκόμα βγήκε έξω και μας ανακοίνωσε τα νέα.
-Λυπάμαι δεν καταφέραμε να σώσουμε το παιδί απέβαλλε. Παρόλα αυτά σώσαμε την κοπέλα μόνο που είναι ακόμα πολύ ευάλωτη γι'αυτό πρέπει να συμπεριφερθεί με προσοχή για να ξεπεράσει το σοκ που υπέστει. Από ότι καταλάβαμε έπεσε θύμα βιασμού.
Η νοσοκόμα μπήκε μέσα και ακούστηκε μια βαβούρα.
-Την προσοχή σας παρακαλώ. Πήρα τον λόγο. Όπως ακούσατε η Ρεμπέκκα έπεσε θύμα βιασμού γι'αυτό πρέπει να της             συμπεριφερθούμε όσο το δυνατό καλύτερα και να μην της θυμίζουμε αυτό το γεγονός.
Μετά από λίγο η Ρεμπέκκα συνήλθε και μας επέτρεψαν να την πάρουμε σπίτι. Στην διαδρομή ήταν σιωπηλή. Μόλις φτάσαμε σπίτι άρχισε τις ερωτήσεις.Όταν κατάλαβε ότι έχασε το παιδί της άρχισε να ουρλιάζει μέχρι που έπεσε στο πάτωμα. Την πήρα αγκαλιά και την ξάπλωσα στο κρεβάτι της περιμένοντας στο προσκεφάλι της μέχρι να ξυπνήσει.

Αυτό ήταν το 37ο Κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε. Γράψτε μου στα σχόλια αν περιμένατε αυτή την εξέλιξη. Μέχρι το επόμενο φιλία πολλά😍💋❤

Μυστική Πόλη जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें