Chapter 2

151 5 0
                                    

ITO NGA PALA AKO... ---------------------------------------------------------------------------------------------->

_______________________________________________________

Pia's POV

Nakaupo ako sa harap ng mom and dad ko. In between us is a medium-sized circular table. Kami lang tatlo nina mom and dad ang passenger doon kasi private airplane namin 'yon. Pati 'yong whole airport sa amin rin 'yon. Ipinamana 'yon ng lolo ko sa dad ko, nag-iisang anak lang kasi siya.

Natigilan ako nang may biglang nagsalita...

"Excuse me, maam. Do you need something?" -- tanong ng isang stewardist.

"No, thanks!" -- sagot ko

Nakaka-bore. Hindi kasi nagsasalita sina mom and dad kanina pa lang. Palagi nalang silang naka-stare sa 'kin. Ano kayang problema sa fesss ko??

Tingin s salamin ng bintana...

Huh! Ala naman ah??!!!

"Ma, pa! Don't you have anthing else to do but stare?" -- tanong ko sa kanila with a confused facial expression.

Mom *---------*

Dad *--------*

Huh! 'di man lang umimik

Tinanggal ko shades nila....

Tanggal

Tanggal

Sheeeeez!!!! 

Tulog na pala!! hehehe

(Yawn) Nakakaantok talaga. Tulog na nga lang ako.

ZZZzZZzzzzZzz

Zoooooom (Sound effect ng Flying airplane hehe)

Nakadama ng may tumapik sa 'kin.... 

Kaya napilitan akong ibuka ang aking mga mata. Pagkagising ko, nasalubong ko ang mukha ng stewardist.....

“Sorry for disturbing you, maam. I just want to inform  you na kanina pa ho naka-land ang airplane. Nauna na hong umalis sina Mr. and Mrs. Lee…… Pinapahabilin ho nila ang note na ‘to sa inyo, maam.” – sabay abot sa note.

Nagtataka ako. Ano kaya ang laman ng note na ‘to? Mama naman kasi, ‘di man lang ako ginising.

Tinitigan ko ang note bago buksan ‘yon.

Note:

Dear, sorry if I didn’t wake you up. Nagmamadali kasi daddy mo. Just go directly to our house, hija. You still have to visit to your new school.

New school? Aiiii oo nga pala! Dito na pala ako maninirahan sa Pilipinas. Kaya dito na rin ako mag-aaral. Ooooh excited na ako! Hehe

Dali-dali kong kinuha ang phone ko from my bag. Tinawagan ko ang driver ko upang sunduin ako.

After 5 minutes……..

Nakarating na agad ang driver ko. And nag-drive agad siya papunta sa bahay namin.

Pagkapasok at pagkapasok ko palang sa gate naming ay nakasalubong ko na agad ang Mom ko.

“Oh, hija. Be ready with yourself. Pupuntahan natin ang magiging new school mo.” – mom

“Okay, mom!” – sagot ko

My Life as a half Filipina-Koreana in the Philippines AGAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon