Strangers

"It might hurt to lose people, but maybe they weren't suppose to stay." - hplyrikz

---

A single 'Hi" can change everything.

Facebook is somehow a really popular social networking site.

At sa henerasyon ngayon ng mga kabataan, uso na ding makipagchat este, makipaglandian sa mga crush, loves, bebs, etc.

Okay, so parang may pake ako sa kanila, no, buhay ko, their lives, busy caing for my own life.

Makasarili ako! Tumpak yan!

Ikukwento ko pa yung isang pangyayari na nakabasag ng puso ko?

O, eto na, magsisimula na.

---

A stranger I didn't know, he was kind of popular at this school because he was kicked out, that was all I knew.

But here, a friend of mine from a higher year asked me to chat with him.

"Makipagkaibigan ka sa kanya." ang sabi sa akin ni Kuya Tongs, "at kung hindi, makakatikim ka sa akin ng sapul!"

Kaba at takot ang naramdaman ko nun.

Kasi dati bully yun nung first year ko pa lang sa hayskul.

Pansin ko tinatakot niya talaga yung ibang mga lower year.

Siya isang fourth year at ako ay isang second year.

Chukchakcheneks na lang.

Okay trip trip, makikiFC nanaman eme.

"Total, mahilig ka naman sa singkit." he said it sarcastically.

Napanganga ako, with a nagtatakang expression on my face.

Wow ha, singkit?

Tae yan, mayroon na nga ako sa first year, stick to one ako eh.

Makikipagkaibigan lang naman, okay lang toh, friends lang.

---

Nang umuwi ako sa bahay, pinindot ko yung pangalan ni Kuya Dan at nag-Hi ako.

Inaamin ko malandi ako so huwag nang i-judge okay?

After a few minutes, nagreply siya ng isang hello.

At nagtuloy-tuloy ang convo namin.

We talked about our interests sa movies at sa music.

---

At ganun pa din, tuwing nauwi ako ey, ayun kachat ko siya :">

Feel na feel ko yung pagbigay niya ng oras sa akin.

Paano na nga pala yung first year?

Ayun nilalandi ko din.

I'm a Malandita okay?

Queen ng mga Malandi, de chot lang, hinde!!

Mas malala pa yung kalandian ng ibang mga kaibigan ko char.

Habang chinachat ko yung dalawa yung isa naman eh, nag-off, may pinapagawa kasi sa kanya.

At eto ako ngayon, nalungkot.

Pero at least kausap ko naman yung isa.

Landi ko talaga syete.

---

Tuloy-tuloy pa rin ang pag-uusap namin.

At ayun, naging close kami. :D

Ilang araw lang, ang bilis noh?