TAKE ME BACK IN TIME

Prologue

Kasalukuyang abala ang lahat sa paghahanda. Hindi magkandaugaga si Ana habang sinisigurong lahat ay nasa tama. Espesyal ang araw na ito para sa kanya, para sa kanilang dalawa ng taong mahal niya.

"Maam, magpahinga po muna kayo" sabi ng Mayordomang si Manang Maria.

"Ok lang po ako Manang, wag po kayo mag alala."

"Halatang excited na po kayong dalawa ni Sir Wally, maging siya rin ay abala."

"Aba syempre naman, napakahalaga ng okasyong ito para sa aming dalawa" naiiyak na pahayag ni Ana.

"Parang kailan lang" nakangiting sagot ni Manang Maria habang tintingnan ang napaka raming tao na inaayos ang mga mesa, upuan, mga bulaklak at maging ang entablado.

"Mahal, kumusta ka na?" nakangiting bati ni Wally kay Ana.

Humalik ito sa kanyang pisngi at hinawakan ang kanyang kamay, habang nakatuon ang mga mata nitong may namumuong mga luha.

"O bakit ka naiiyak? Habang nakatingin din sa mapupungay na mga mata ng taong napakahalaga sa kanya.

"I just can't believe we've come this far, Mahal."

"Any regrets?"

" Of course not, You're the best thing that ever happened to me. You make feel always Alive."

"Wee, di nga?"

"Gusto mo bang patunayan ko?"

" Cge nga,?"

And before she can utter a word, he claimed her parted lips, and kissed her passionately.

"Hindi na kailangan patunayan Mahal" natatawang pahayag niya habang naghahabol ng hininga matapos siyang bigyan ng "Passionate Kiss".

"I love you, so much."

"As I love you Mahal. Thank you for your great love" emosyonal na pahayag niya habang pasimpleng pinunasan ang mga butil ng luhang di napigilang pumatak. Tears of joy. Ang sarap sa pakiramdam. Masayang makatagpo ng taong alam mong ikaw ang kahulugan ng buhay.