GİZEMLİ YABANCI

Gizemli Yabancı 4

Savaş denen adama bir an önce ulaşmam da lazım. Onunla ciddi bir şekilde konuşup peşimi bırakmasını söyleyeceğim. Konuştuktan sonra da anlamaz böyle yapmaya devam ederse o zaman utanmadan ve kendimi olabildiğince soğuk tutarak herkese bu durumu anlatacağım ve polise şikayette bulunacağım. Ama hala teyzemler benim için aşılmaz duvarlar. Nedense onlara böyle bir durumu nasıl söyleyeceğimin utancı var üzerimde.  

Sonuçta normal bir olaydan bahsetmiyorum. Her neyse şimdi aklımı daha çok bulandırmak istemiyorum. Odama geçip kitabımı elime aldım ve yatağıma oturdum. Biraz kitap okuyup uyuyacaktım. 

   Çok güzel kokular geliyordu. Çok çok güzel kokular. Ağzım sulanmaya başlamıştı. Diğer tarafa dönüp hamburgeri elime aldım büyük bir zevkle ısıracakken.

'' Kalk benim güzel kızım sofra hazır seni bekliyoruz. ''

'' Uyumak istiyorum. Lütfen. ''

'' Saat on bir oldu Zehra. Hemen yataktan kalkıyorsun ve elini yüzünü yıkayıp sofraya geliyorsun. ''

'' Tamam. '' dedim ve teyzem gittikten sonra sürünerek yataktan kalktım resmen. 

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa geçtim. Teyzem yine döktürmüştü. Masada yok yoktu. En sevdiğimden ev ekmeği yapmıştı. Bir tanesini hemen önüme aldım. Güzelce peynir sürdüm ve domates, zeytin ezmesi, salatalık ne bulduysam içine yerleştirdim. Kocaman bir dürümüm olmuştu. Teyzemde çayımı verince keyfim daha da yerine geldi. Yemek yerken mutlu oluyordum resmen. Tabi bunlar bana kilo olarak geri geliyordu ama olsun. Kahvaltımı yaparken hem sohbet ediyorduk hemde amcamın gençlik yıllarında para kazanmak için yaptığı tiyatro günlerini dinliyorduk. 

Amcamla gerçekten gurur duyuyordum. O da benim gibi kimsesizler yurdunda büyümüş ve kendini geliştirip hayallerinin peşinde koşarak hem iş hemde güzel bir yuva sahibi olmuştu. Hiçbir zaman diğer arkadaşlarım gibi asla evlenmeyeceğim ve çocuğum olmayacak gibi düşüncelere kapılmadım. Çünkü bu olaylar kişinin kendisine olan güveniyle alakalıydı. Karşıma istediğim gibi biri çıkarsa evlenirdimde çocuk da yapardım. Ama bunların hepsi mesleğimi elime aldıktan sonra yapacağım şeylerdi. Kendimi güvene almadan kimseyle bir hayat kuramam. Çünkü aramız kötü olduğunda kimseye muhtaç olmamam lazım. Zaten diğerleri de kendilerini kurtaramadıkları için yeni bir hayat kuramıyorlarya. Ama amcam zamanında çöpçülük yaparak hayallerine kavuştuğunu anlattığında ona olan saygım daha da artıyor. Çöpçülük yapmak utanılacak bir şey değil. İnsan namusu ve şerefiyle çalıştığı takdirde yaptığı her iş saygıyı hak eder. Hiçbir zaman geçmişinden utanmadı ve beni de bu düşüncelerle eğitti.

Belki biraz geç yanına aldı ama durumunu göz önüne alırsak geç de sayılmazdı. Yine de bazı düşüncelerim amcam tarafından şekillendiği için bende yeri o kadar ayrı ki. Beni anladığı ve bazı şeyleri ben söylemeden kendisi hissederek ya da  büyük ihtimalle başından geçtiği için bilerek yapması aramızda çok daha özel bağların oluşmasına sebep oluyor. 

Kahvaltımız bittikten sonra masayı topladık ve kendimize güzel bir Türk kahvesi yaptık. Amcam salonda gazetesini okuyordu. Bizde yanına geçtik.

'' Bugün ki planınız nedir kızlar? '' diye sordu amcam.

'' Aslında alış veriş diye konuşmuştuk ama kuaföre mi gitsek teyze? Benim biraz işim varda. '' dedim.

Gerçekten de kaşım aldırmam gerekiyordu ve ağdaya ihtiyacım vardı. Hem gitmişken manikür, pedikür yaptırıp saçlarımı da biraz kestirip fön çektirmek istiyordum. Yalnız benim baya işim varmış. Kadına biraz dedim ama. Neyse artık amcam buradayken açıklayamayacağıma göre yalnızken konuşurum.