~ Przed moimi oczami, blokuje moją ścieżkę. Wysoki, wysoki mur. Co dzieje się po drugiej stronie? Co mógłbym tam zobaczyć ? 'Widok z góry'. Sceneria, której nigdy nie mógłbym zobaczyć na własną rękę. Ale, jeżeli nie jestem sam, wtedy... może będę mógł to zobaczyć.
~ Errm... Eh... Naprawdę nie wiem dlaczego, ale... Nie przegraliśmy jeszcze, wiesz?
~ Jestem Hinata Shoyo i wykiełkuje z tego betonu. Pokonamy cię i pojedziemy na narodowe.
~ To prawda. To takie proste. Bez względu na to, jaki rodzaj trudnej piłki spotyka na swojej drodze, ma tylko jeden powód, by za nią gonić. Ponieważ piłka... jeszcze nie spadła i nie dotknęła boiska. Nieważne, o ile mniejsza jest ich liczba punktów, on ma tylko jeden powód, by walczyć dalej. Ponieważ... jeszcze nie przegrali.
~ To uczucie. Jest takie samo jak kiedy pierwszy raz walczyliśmy razem. Przytłaczająca obecność w ostatniej chwili. ' Jestem tutaj'. 'Poślij piłkę tutaj'. To tak jakby on mnie wzywał.
~ Jeżeli Oikawa-san jest najsilniejszym rozgrywającym w prefekturze, to kim jestem ja, który go przewyższy ?
