RUHLARIN ÇEKİMİ

30.Bölüm ~Teklif~

 30.Bölüm
                 ~Teklif~

 Gülümsedi ve ''Basit ona onu sevdiğini söyle... Hiç bir zaman onu bu kadar mutlu görmemiştim zaten... Siz gerçekten kaderin birleştirdiği eş ruhlarsınız... Ama istediğin şey bir sürpriz sanırım?'' dedi. Merih onayladığını belli etmek adına kafasını aşağı yukarı salladı... Mine, ''Ben hallederim ama elimizde malzeme olmalı...'' diye cevap verdi... Merih tekneye gelmeden önce aldığı tüm süsleme eşyaları ve diğer her şeyi gizlediği odayı tarif etti ve ''Sana güveniyorum canım arkadaşım... Şimdi ben geçeyim Neva şüphelenmesin...'' dedikten sonra güverteye doğru yürüdü... Gece 23.30 a kadar güvertede eğlendiler ve Neva telefonunu kapadı. Merih o söylemeden sebebini anlamıştı... Neva yarın doğum günü olduğu için kimseyle uğraşmak istemiyordu. Gerçekten yanında olmayan sahte insanlar topluluğu ile konuşmak... Merih bu durumlarda sosyal paylaşım sitelerinde ki tüm hesaplarını kapatır ve görünmez olurdu... Sürpriz partilerden kaçmak ve kendini dinlemek için şehirden uzaklaştığı bile oluyordu.

 Neva'da bu kadar uzakta olmaktan mutlu görünüyordu. Neva telefonunu kapattı ve dönüp Merih'e baktı... Merih, Neva'nın kulağına eğildi ve tatlı bir ses tonu ile ''Bizi kimse rahatsız edemez merak etme.'' dedikten sonra ayağa kalktı ve Neva'nın elini tutarak ''Değerli arkadaşlarım, çok eğlendik ama artık bizim için dinlenme vakti buraya gelene kadar çok yorulduk üstüne birde dalışlar epey yormuştur hepimizi... Sizlere iyi eğlenceler...'' dedikten sonra odalarına doğru yürüdüler... İkisinin enerji alış verişleri sebebiyle ortada hiç bir yorgunluk yoktu... Güne gözlerini yeni açmış bir çocuk kadar enerji doluydular ve yan yana kaldıkları müddetçe bu böyle devam ediyordu... Büşra, Neva ve Merih'in gitmesinden sonra esneyerek ''Bende epey yorulmuş durumdayım kusuruma bakmayın... İyi eğilenceler...'' dedi ve kalkıp üst katta Merih'i gözlemlemek amacı ile hazırladığı odaya çıktı. Büşra'da hiç yorgun değildi çünkü sürekli ayaktaydı... Yıllardır uyumamış bir insanın uykusu gelmezdi...

 Eğer uyursa ölecekti... Şirket ona o kadar yardım etmişti ve onu ölümden döndürmüştü onlara hizmet etmeliydi fakat onu dürten başka bir durum vardı... Yıllardır ruhsuz yaşadığı hayatı etkileyen garip hisler... Ruh olmazsa his olmaz... His varsa ruh hala bir yerlerde gizleniyor demektir... Büşra bu durumun gerçek olabilme ihtimalinden korktu ve irkilerek önündeki klavyede bir kaç giriş kodu tuşladı... Merih ve Neva'nın odasında ki gizli kameralardan görüntüler 4 e bölünmüş ekrandan gelmeye başladı... Büşra gözünü bile kırpmadan izliyordu... Merih'i gün boyu izlemiş ve küçük detaylara çok dikkat etmişti... Merih'in bile kendi hakkında fark edemediği ince detaylar... Merih'in zor durumlarda ve ya kontrolü ele almak istediği zamanlarda bileklerinde belli belirsiz bir iz ve avuç içlerindeki sönük ışık... Merih bu durumun sadece üst seviyede ki halini biliyordu... Büşra daha fazla detay bulmaya uğraşıyordu... Dikkatli izlenirse Merih'in vücudunda gizli çok fazla kod vardı... Kimi doğuştan gelen diğerlerine nazaran daha belirgin izler kimi ise şirket tarafından işlenmiş az belirgin olanlar... Fakat Merih normal insan olmaya ne kadar yaklaşırsa bu izler o kadar siliniyordu ve gücü kullanmaya başladığı zamanlarda sırtında resmen bir harita çıkıyordu... Nöron tepkimelerinin yansımaları... Elektrik atlamaları... Tamamen beyin gibi...

 Saat 23.59 Merih, Neva'nın kulağına eğildi ve bir kaç saniye bekledikten sonra... ''İyi ki varsın her şeyim... İyi ki doğdun ve hep yanımda kal seni çok seviyorum!'' dedikten sonra dudağına eğilip ufak bir buse kondurdu. Neva çok mutluydu... Saat 00.00 -7- Temmuz 2015. Hemen bu öpücüğe karşılık verdi Neva... Onu o kadar çok arzuluyordu ki ona sarılıp içinde hissetmek istiyordu... Her şeyin ötesine geçmek ve onunla sonsuzluk içerisinde bütünleşmek... Neva onun dudağına doğru uzandı. Merih geri çekildi ve öpmeden önce onun gözlerine uzunca baktı ve saçlarını okşadı... Sonra dudaklar birleşti...