Σ'αγαπώ. Ό,τι κι αν γίνει ψυχή μου. (TYS_GR)

Κεφάλαιο 33

"Λες να μην το ξέρω; Νομίζεις πως είμαι τόσο χαζή να πιστεύω στ'αλήθεια τέτοιο πράγμα; Δεν πρόκειται να 'ρθει και το γνωρίζω αυτό, αλλά μπήκε κανείς στη θέση μου να δει πως νιώθω; Ναι, το ξέρω πως πρέπει να τον βρω και να του μιλήσω για τον Ανδρέα αλλά φοβάμαι Αλέξη, φοβαμαι την αντίδραση του εαυτού μου σε μια πιθανή απόρριψη του. Φοβάμαι πως θα χαθώ αν γίνει αυτό γιατί, ναι, μπορεί να είμαι δυνατή για τον γιο μου αλλά για τον εαυτό μου δεν είμαι και τέσσερα χρόνια τώρα ζω μόνο για αυτόν και για κανένα άλλο. Είμαι μόλις είκοσι δύο χρονών και νιώθω πολύ πιο μεγάλη, έχασα έναν έρωτα αλλά δεν βλέπω τον εαυτό μου να βρίσκει άλλο. Ο Ορέστης ήταν ο έρωτας της ζωής μου αλλά και συνεχίζει να είναι παρόλα τα γεγονότα. Όλοι λέτε πως πρέπει να του μιλήσω, πρέπει να το κάνω για τον γιο μου και συμφωνώ αλλά για μένα τι πρέπει να κάνω; Δεν λέω, σίγουρα προτεραιότητα έχει ο Ανδρέας αλλά για να είναι καλά ο Ανδρέας πρέπει να είμαι κι εγώ. Μια συνάντηση με τον Ορέστη όμως θέλει πολλή ψυχική δύναμη από μένα για να βγω ανεπηρέαστη από αυτή." του λέω αδύναμα.

"Όλοι μιλάνε για το πρέπει αλλά δεν βλέπουν τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκομαι. Δεν θα του γνωρίσω έναν γνωστό αλλά το γιο του. Σκεφτήκατε εσείς όλοι πως θα αντιδράσει ο Ορέστης; Δεν μας θέλει Αλέξη και αυτό φαίνεται από την αδιαφορία του. Εγώ πες ότι δεν πειράζει να πληγωθώ πάλι αλλά ο Ανδρέας; Θα πάω να τον βρω είτε το θέλω είτε όχι γιατί το χρωστάω στον γιο μου αλλά αν μου κλείσει τη πόρτα ποιος θα δεχτεί αυτό το χτύπημα Αλέξη; Εσύ; Η οικογένεια μου; Οι φίλοι μου; Ποιος; Φυσικά εγώ θα το δεχτώ και εγώ θα είμαι αυτή που θα το πω στον γιο μου. Θα πρέπει να του πω πως ο πατέρας του δεν τον θέλει. Πες μου τώρα λοιπόν ποιος στη θέση μου θα ήταν έτοιμος να το κάνει αυτό ξέροντας ήδη πως θα απορριφθεί;" του λέω με δάκρυα στα μάτια. Ο Αλέξης με αγκαλιάζει περιμένοντας με να ηρεμήσω.

"Μικρή μου εσύ δεν είσαι από τους ανθρώπους που ακούνε τι λένε οι άλλοι. Θα κάνεις ό,τι είναι να κάνεις όταν και όποτε εσύ το θέλεις και είσαι έτοιμη. Κανείς δεν σε κρίνει και εξάλλου απέδειξες σε όλους τι άνθρωπος είσαι. Απλά ίσως, επειδή είσαι ήδη δυνατή, όλοι να θεωρήσαμε ότι μπορείς να αντέξεις αυτή την στιγμή. Δεν βρέθηκα σε τέτοια θέση στην οποία βρίσκεσαι εσύ και έτσι δεν μπορώ να πω πως ξέρω τι περνάς. Αλλά βλέπω καθημερινά στα μάτια σου κάθε συναίσθημα όσο καλά και να το κρύβεις και ξέρω πως ζεις μονάχα για τον γιο σου. Ό,τι θες εγώ εδώ είμαι." μου λέει χωρίς να σχολιάζει όμως την πιθανή απόρριψη του Ορέστη και έτσι προς το παρόν λήγει αυτό το θέμα.