Miss Careless Whisper ( Completed ) The GROOM #1 ( Splendidis Homines Series )

MCW- Part One

People make mistakes
People give second chance
People forgive and forget

But in her situation,
Only friends forgive, forget and even help her up.

"Ingrata!"

'Malakas na sampal ang natanggap ni Keisha mula sa Ama na nanggagalaiti sa galit.

'Halos mabingi siya sa malakas na pagkakasampal ng kanyang daddy sa kanya.
'Hawak ng kanyang kaliwang kamay ang pisngi na sinampal nito.'
Kahit hindi nakaharap sa salamin ay alam niyang pulang-pula ang kanyang mukha.

'Pigil-pigil ang sarili na umiyak, kahit pa gusto niyang sumigaw sa sakit na nararamdaman. She didn't bother to say anything to him. Kahit magmakaawa ay hindi niya ginawa.' It was nothing to her, she is so damn used to it for christ sake. Hindi isang beses o ngayon lang siya pinagbuhatan sa kamay ng kanyang Ama.

'Kulang na nga lang ay tumawa siya, yes! dati pag sinasaktan siya ng ama kay tumatawa siya. But not this time, ayaw niyang saktan pa siya nito. Tama na ang isang beses na sampal.

'Lumapit ito sa kanya na nanlilisik ang mga mata, he was about to slap her again when a voice from upstairs called his dad's attention.

"Martin!" Please that is enough." Mataas na boses na pigil ng kanyang Ina.

'Nagulat siya sa reaction ng kanyang mommy, ngayon lang kasi nangyari na pinigilan nito ang kanyang daddy na pagbuhatan siya ng kamay. Pero hindi niya ipinahalata ang gulat, she is so damn tired and in pained. Gusto na lamang niyang matapos na ang kanilang pag uusap kung pag uusap ngang matatawag ito.

'She saw her mom walking towards them, agad nitong ipinulupot ang kamay sa braso ng kanyang daddy.'

'She's just standing in front of them doing nothing. Kung yong iba siguro, baka nagtatakbo na ito palapit sa ina at yumakap o kaya humalik sa pisngi. Pero iba siya, she is not going to do that. Hindi rin naman kasi magugustuhan ng ina kung gagawin nga niya.

"We know this is going to happen sooner or later hon." Kaya relax ka lang baka magkasakit ka pa." Sabi ng kanyang ina at pasimple itong sumulyap saglit sa kanya.

There it is lumabas din ang totoong saluubin ng Ina. Akala pa naman niya ay na worry ito sa kanya kaya pinigilan ang kanyang Ama na pagbuhatan uli siya ng kamay.

"I want that unborn child to be gone by tomorrow Keisha Mae Sandoval." And No buts.
"You've been a terrible daughter, lagi ka nalang may dalang malas!" Ngayon bibigyan mo ang pamilya na to ng isang malaking kahihiyan at iskandalo?"

'Nanlaki ang kanyang mata sa sinabi ng ama, she knows that her dad is not a good father to her. Pero hindi niya akalain na kaya pala nitong ipapatay ang sarili nitong ka dugo.

"Wala ka na talagang ginawa kung hindi bigyan kami ng kahihiyan." Bakit hindi nalang ikaw ang nama---

"Hahahahahahaha....hahahahahaha "... para na siyang naboboang habang tumatawa pero umiiyak. 'She never cried before, she can't even remember when was the last time she cried. Probably that was years and years ago.

'Patuloy siya sa pag tawa, then she stop just like that.'
Tinignan niya ang kanyang Daddy tapos ang kanyang Mommy.

"Yes!" I wished that was just me, too bad ako yong nandito." No one will knows about this Mr. & Mrs. Sandoval, so don't worry.
"I'm leaving tonight, you can tell everyone that i went to hell." She then walked out and head towards the stairs, tumbok ang kanyang kwarto.
'Hindi niya hinayaang makapagsalita pa ang kanyang mga magulang. Inilang hakbang lamang niya ang mataas na hagdan at pumasok na sa kwarto niya.