Gerçekler

230 18 1
                                    

Bu oydu bu yüz evet oydu
Dizlerimin bağı çözülüyordu yavaşca gözlerimi kapatıp 2 saniye sonra geri açtım hala aynıydı görüntü.ağzımdan tek bir kelime çikara bildim uzun bi bakışmadan sonra gözlerim dolu şekilde

-Haluk
*******************

Bayılmıstı beni nerden bulmuştu?
Kucağıma alıp onu eve götürüp koltuğa yatırdım o an aylar sonra burnuma dolan kokuyu hiçbir şeye değişmezdim herhalde.
İlk defa nefes aldığımı hissettim ilk defa...
Yavaşca gözlerini açti sadece bakıyordu sessizce derken birden ayağa fırladı karşıma geçerek

-Sen halaysin!sen sadece hayalsin git git burdan

O an kendimden bir kere daha nefret ettim sürekli geri geri yürüyordu.

-Ben hayal değilim bak burdayım Güneş lütfen yapma böyle

-Suuus!sus sen gittin öldün sen yoksun yoksun gitt git artık ya git

Gözlerinden yağmur gibi akıyodu kendine gelmesi lazımdı
Evde yankılanırcasında bağırdım

-Güneeş!Kendine gel kendine gel

Kollarından tutup sımsıkı sarıldım ona emindim artık kendine gelmişti
Bir süre sonra hızla ayrılıp yüzüme bir tokat attı

-Niye ölmedin niye gitmedin Haluk niye burdasın

-Otur tamam otur konuşalım

-Hahaha sen konuşucak bisey birakmadın yok öyle bir şey anlıyomusun biz bittik sen bizi yıllar önce bitirdin

-Otur şuraya!
Kolundan tutup onu koltuğa oturttum

-Madem burdayız herşey konuşulucak her şey

-Konuşmak istemiyorum.Yoruldum ben git hayatımdan şimdi çıkıp gidiyim burdan unutalım bitsin

Tam ayağa kalkıcaktıki geri yerine oturttum onu

-Beni dinlemeden bu evden çıkış yok konuşucaz

Yine ağlayarak

-Ya istemiyorum anlamıyomusun bana sadece acı çektırıyosun haluk yalvarırım bırak benii

Iki elimle yanaklarından tuttum ama tutmamla kendini çekmesi bir oldu yeniden tuttum sımsıkı
Delirmişcesine gözlerime bakıyordu.Benden nefret edercesine
Ve hala ağlıyordu gözyaşlarından öpmek istemiştim ama yapamazdım

-Bırak beni bıraak

-Bana öyle bakma bana seni öldürmüşüm gibi bakma

-Sen beni öldürdün o gün beni öldürdün şimdi çek ellerini üstümden nefret ediyorum senden sen olmayınca iyiydim ben

-Konuşucaz her şeyi konuşucaz ve ben sana kendimi anlatana kadar burada kalıcaksın

-Sen niye beni yaralamak istiyorsun anlamıyomusun kahroluyorum yeniden bu konuyu açmak istemiyorum.

-Eğer şimdi benimle konuşmazsan hayatın boyunca benimle burda yaşarsın güneş şimdi 2 seçeneğin var.
Ellerimi çekmiştim

-Beni burda zorla tutamazsın

-Tutarım!ya dinlersin yada burada kalırsın anlıyormusun beni buna mecbur bıraktın

-Seni dinlicem ama önce..
-Ne önce ne

-Okulla geldim buraya ararlar beni

-Buralarda telefon çeker ara ve onlara sabah acilen gitmen gerektiğni seni bir arabanın gelip aldıgnı söyle
-Peki

(Güneş arayıp haber vemişti )

-İki dakika lavaboya gidicem sakın kaçma güneş seni bulurum sakın deneme.

Ellerimi yüzüme kapatıp duruyordum kaçıcaktım bir umut belki beni bulamazdı
Sessizce dışarı çıktım ve koşa bildiğim kadar ileri gitderken arkamdan bağırmıştı

-Güneeeeş! Dur!

Ona aldırış etmeden ilerliyodum off en sona gelmiştim bulacaktı beni koca bir uçurum tepesindeyidim ve arkamda o

-Güneş gep buraya

-Gelmicem gerekirse buradan atlicam ama gelmicem

-Saçmalama saçmalamaa

-Atlarım haluk biliyorsun yapıcamı git

-Tamam tamam gidicem yeterki atlama

Gitmicektim ama geldiğim yolu geri yürümeye başladım
Beni göremiyeceği bir yerde ağacın arkasına saklandım ben uzaklaşinca oda yürümeye başladı saçları dağılmış,gözleri ağlamaktan morarmışti ama güzeldi hep güzeldi benim kadınım...
Biraz yakınlaşinca arkasından koşup sarıldım omuzlarıma defalarca vurmasına rağmen sarıldım.

-Pislik bırak beni yalancısın sen

Hiç konuşmadan kolundan çekip eve dogru götürdüm

Eve gelince onu içeri sokup kapiyi kilitledim saat 10 a geliyordu açıkmıştır diye düşünerek hazır olan birkaç bişey getirdim

-İstemiyorum

-Peki sen bilirsin

Şaşırmıstı ısrar etmemi bekliyordu ama bu sefer beni dinlicekti konuşucaktık

-Madem yemek yemiyorsun ben konuşucam sen dinliceksin

Gözleriyle onayladı beni karşısına oturup gözlerine baktım ve konuşmaya başladım

-Ben hata yaptım kendimide senide bitirecek bi hata yaptım allah benim belamı versinki yaptım güneş

Gözlerim dolmuştu

-Hastaydım kimse beni anlayamazdı

-Bumu mazeretin hastaydım bumu yani ne yaşadın haluk bukadar manyaklaşacak kadar ne yaşadın!
Bağırmıştım
Birden ayağa fırladı

-Ne yaşadığmı çokmu merak ediyosun hastayım dimi ben hastaa
Ilk defa bu kadar ağlıyordum
-Ben annemi kaybettiim 5 yaşında bir çocuk gözlerinin önünde annesini kaybetti hiç birşey yapamadım gitme dedim ama gitti güneş ben 5 yaşımdan beri hastayım oldumu öğrendin oldumu

Donup kalmıştı sadece anlatmamı bekliyordu devam ettim

-Ahmetten intikam almak istedim onun yüzünden annemi kaybettiğimi düşünüp seni onun elinden almak istedim.Ben sana bu kadar aşık olucağımı hesap edemedim. Hayatımda ilk defa aşık oldum ilk defa sana kızlar doğduktan bir süre sonra uzun bir tedavi oldum hiçbir işe yaramadı ama yinede seni istedim benimle ol istedim karşınıza çıktım sırf biraz olsun beni sevin diye yaptım ama olmadı ben bunuda başaramadım intihar ediyim dedim onuda yapamadım sonra buraya geldim belki herkesten uzaklaşırım dedim olmadı biz birbirimize aitiz güneş biz ayrı olamayız beni affet

-Bunun bir affı olamaz haluk sen o şansı çoktan kaybettin

Ani bir hızla yanına oturup ellerini tuttum

-Bi gün beni affediceksin

Sinirli şekilde ellerini geri çektı

-Sen şansını kaybettin!

Yeni BaştanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin