İçim 14.5 şiddetinde deprem olmuş gibi
Bi umut cesetime ulaşmak benimkisi
Ben sadece arıyorum yok bi hayat belirtisi.
Varlığımla yokluğumun kalmadı bi farkı
Oysaki içimde kaybettim ben o farkı.
Olmayışındandır bu unutkanlığım
Sen olsaydın hatırlamazmıydım onca yılı.
Ben anladım yokluğumun farkını
Olmayışından bu denli kaybım.
Varlığımdan eser kalmadı
Belkide ondandır yok oluşum.
Kaybım çok depremin etkisi hala içimde,
Ne kendimi bulabildim nede hayatımın belirtisini.
Sağlıklı değilmiş her bir yapım
Hayat belirtimi kaybedince çöktü her bir yapım.
Elbet bulacağım kalbimde bi hayat belirtisi
Kork o zaman içimde depremlere yol açan sevgili kaybım.
Elbet kurak topraklarıma papatya bahçesi diken olacak
Kork o zaman içimdeki göçüklerin baş mimarı.
İçim hep sana dolar boşalmaz.
Dışım gökyüzü içim niye yerin dipi.
Elbet çıkarır biri içimi yerin dipinden
İşte o zaman inecek dışım gök yüzünden başına.
İçimdeki depremin sahibi
Gel gör son halimi
Kalmışsa tabi görülecek bi halim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN PASI
Poetryİçimdekini bi şekilde yansıtmaya çalışıyorum başka türlü anlatamıyorum. Elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum
