Guts being Morchana Arabella

Chapter II "The Plan"

-Morchana Point of View

"Gosh Morch until now pala affected ka parin ng pagka busted mo?" pang aasar sa akin ni Honilet

"Correction, hindi ko siya niligawan, kaya walang busted thinggy na nangyari, it called rejection!" pag tatama ko sa kanya, nandito kame ngayon sa Condo niya, dito na ako dumeretso kagabi pag katapos ng 'welcome party' kuno nila sakin, papunta palang si Monika at Love, pinapunta ko sila dahil kailangan ko ng tulong nila, kailangan nila akong tulungan para sa gagawin kong pag hihiganti sa lalaking nanakit at nag reject sa akin 7 years ago!.

"Alam mo Honnielet, hanggang ngayon ay damang dama kopa bawat salitang binitawan niya sa akin ng araw na iyon! Until know paulit ulit ko paring naririnig yung mga sinabi nya saakin, and 7 years ago i promise to myself na gagawin ko rin sa kanya lahat ng ginawa at sinabi nya sa akin, itinaga ko yan sa bato!, buti nalang at naipa-alala sakin ni Monika kahapon" asik ko.

FLASHBACK

7 Years Ago, Brent Academy

"Morch, hey!" tinanggal ni Monika ang librong nakapatong sa mukha ko, bahagya akong nasilaw ng dumilat agad ako, katirikan ng araw pero nandito ako sa Playground ng school namin, sa favorite spot ko, sa ilalim ng puno ng 'talisay', malamig kasi doon, presko mahangin at isa pa ay tahimik.

"bakit ba? Istorbo ka naman sa tulog, ee'!" inis na singhal ko sa kanya, kinuha ko muli ang libro tapos ay itinakip kong muli sa aking mukha.

"bahala ka.. Nakita ko panaman si Medrano na papunta ng canteen" agad akong napabangon sa pag kakahiga at nag niningning ang mga mata ko na tumngin kay Monika.

"talaga?" nag beautiful eyes ako sa kanya.

"uh-uh my dear! And guess what! Naibigay na namin nila Hon at Love yung Choconut na pinabibigay mo!" pag yayabang ni Monika, lalong nag ningning ang mga mata ko.

"talaga? Did he eat it ? Did he like it? What did he say?" sunod sunod kong tanong

"yeah he eat it, maybe he like it, and .. He say nothing!" pang gagaya ni Monika sa tono ng pananalita ko.

"wala? Anu ba yan!" dismayado kong sabi.

"oi oi bago mag kalimutan! Sabi mo pag naibigay na namin yung Chocnut e kakausapin muna si Medrano and mag tatapat kana sa kanya! Nag kakalimutan 'ata tayo Miss Arabella!" sita sa akin ni Monika

"yeah! I promise it, and i will do it! Buo na ang loob ko" tsaka ako tumayo at pinag pagan ang damit ko.

"Buo ang loob sira ang tuktok!" tsaka ako tinawanan ni Monika

"anong sabi mo?" tinaasan ko siya ng Kilay

"kung di ba naman sira yang tuktok mo! Ikaw pa itong mang liligaw kay Medrano kababae mong tao! Tss tara na nga!" litanya sakin ni Monika

"Alam mo Monika! Di kapa kasi naiinlove kaya mo nasasabi yan! Di kona kaya pang itago tong nararamdaman ko! Lagi nalang nanghihina tuhod ko sa tuwing makikita ko siya! At hindi ako mapapakali hanggang diko nasasabi sa kanya ang nararamdaman ko!" mahabang sabi ko tsaka ko siya tinalikuran at nag lakad papuntang Canteen, sumunod naman agad sakin si Monika.

"nasaan ba sila Love at Hon?" maya maya'y tanong ko kay Monika habang nag lalakad kami papunta sa Canteen.

"nasa canteen na sila, kanina pa" sagot naman ni Monika.

Habang papalapit ng papalapit sa canteen ay lalo akong kinakabahan, this is it! Kahit ano man ang mangyari ay mag tatapat ako kay Medrano! Kinain nya yung Chocnut, yung lang ang sign na hinihintay ko para umamin ako sa nararamdaman ko sa kanya! 'if he eat the chocnut then he will like me too' he eat the chocnut ,so there's a possibility that he will liked me too!, kanina ay nag bubunyi ang kalooban ko ng malaman kong kinain nya yung chocnut! Lalong lumaki ang pag asa kong magugustuhan din ako ni Medrano!.