Ikaw pala!

Sa una nating pagkikita...

May isang lalaki na madalas na nakatayo kung saan ay madalas ko siyang tignan. Hindi ko alam kng ano ang kanyang pangalan, ang tanging alam ko lang gusto ko sya. Gusto ko sya sa paraan ng kanyang pagtayo, napakaamo ng mukha kung titingnan. Halos malusaw n nga sya sa aking titig. Isang lalaking nais kong kausapin kya lang wala akong lakas ng loob. Isa akong babae at nhihiya akong makipagkilala. Subalit ano ba ang paraan para mapansin nya ko? Nagdaan ang panahon, panahon na ndi ko na din siya nakikita. Halos natapos ko n nga ang aking pagaaral ngunit ndi ko pa dn xa nakakausap. Ni isang letra ndi ko nadinig sa kanyang bibig. Alam kong hanggang dun na lang yun. Isang pangyayari lang sa aking buhay na dumaan lang. Oo, dumaan lang kasi ndi kami nagkakilala. Sa paglipas ng panahon, hindi ko alam kung ang landas ba namin ay magtatagpo pang muli. Isang lalaking hanggang pangarap ko lang. Pangarap ko lang siyang maging isang kasintahan at sa tingin kong malabong mangyari. Papatulan ba naman ako ng isang lalaking may maaus na tindig? Napakadisente nyang tignan. Yung hitsura nya ang ideal man ko. Ayaw ko kasi sa lalaking sa tingin pa lang halata mo ng ndi matino. May ambisyon dn kasi ko sa buhay at tiyak kong pagdating ng araw magkakaroon ako ng maaus na buhay. Gusto kong magkaroon ng maaus na buhay at syempre isang maaus na asawa. Isang lalaking makakasama ko habambuhay. Hanggang imahunasyon ko na lang siguro yun. Dahil kailanman ay d na kmi muling magtatagpo pa. Dumating yung araw na hindi na ako interesado sa kanya. Nakafocus na ako sa aking pangarap. Teka, teka ndi ko pla pangarap. Pangarap pala sa akin ng taong nagpaaral sa akin. Ayaw ko namang biguin ang tita ko, subalit undecided pa dn ako kahit ako ay tapos na sa kolehiyo. Iba kasi ang gusto kong kurso, wala naman akong magawa dahil ako ay paaral lang. Hindi ko alam ang gagawin noong dumating ang araw na kailangan ko ng magreview para sa aking pagkuha ng board exam. Nalulumbay ako dahil sa ayaw at sa gusto ko kailangan ko talagang kumuha ng board exam. Naubos ang oras ko sa pagffb kasi wala naman akong paglilibangan dahil inaantay ko pa ang start ng pasukan sa review center. Wait, may friend request. Sino kaya to? Gosh, gusto kong tumalon! Si ano to, si crush ko nung college. Ian pala ang pangalan nya. Yeys! Sa wakas nakita ko ulit sya. Anuh gagawin ko? Ichachat ko ba xa? Putcha! Natataranta ko. Panuh ba gagawin ko. Matingnan nga fb nya. Aba'y nagwowork na pla xa. Ilalike ko ba taena naman anuh ba d ko alam ang gagawin ko. Makapagpost nga, malay mo ilike nya. Asaness haha. "Go, go, go ginebra", ayan na ipopost ko na ang bagal nyang magol takte. Ayan na nilike na nya. Wait, maglileave ako ng msg. Anuh ba sasabihin ko? Stating the obvious? Nabasa ko n nga itatanong ko pa?! Tarages yan, papansin lang? Bahala na! "Kuya, taga ** ka ba?" Click ko n yung send. Ayan nagsend na, pansinin kaya ko nito? Siguro naman kasi inadd nga nya ko eh, it means interesado din sya sa akin. Shocks, nagreply sya! Kinikilig ako, ano ba ang tamang reaksyon? Hahaha hiningi na nya no. ko. Ibinigay ko naman, syempre palalampasin ko pa ba tong pagkakataon na ito. Wala naman akong bf. Kabebreak ko lang, malay ko ba naman sa 3 months rule n yun. Basta ang alam ko wala na kong nararamdaman sa past ko at nakamove on na ko. Mukha lang namang laro laro lang yun masyado kasing magulo yung sutwasyon prang romeo and juliet lang ang datingan. Nagkachat at nagkatxt na kami. What is the next step? Magkita dw kami, oh sya take it. Dahil nagrereview naman na ko, may pagkakataon n ko para makipagkita. Sa sm kami nagkita, taena papalapit na xa ayaw ko syang lapitan. Unang una nahihiya ako sabi ko sa kasama ko, "kunwari ikaw yung katxt nya." Ayan na, papalapit na sya. Tuluyan na kaming nagkita. Dumating na sa puntong nagiging kampante na kami sa isa.