Capítulo 5

173 33 13
                                    

(Este capitulo va ha estar cortito)

En el viaje a casa estuvieron en silencio, los únicos sonidos procedentes fueron los los estornudos ocasionales de la chica que se encontraba en el asiento posterior del coche .

—¿Qué vas a hacer ahora?

Chan habló, rompiendo el silencio. Sus piernas todavía temblaban levemente y las palmas de sus manos todavía estaban  sudando frío.

—Bueno, voy a tener que contarle a Seungcheol. Y ver cómo van las cosas a partir de aquí.

Chan asintió.

-
-
-

—Chan? Chan, despierta.

Chan abrió los ojos sentia la mano de alguien tocando su hombro. El rostro de Soonyoung estaba junto a la suya. Cerca. Demasiado cerca. ¿Acaso no sabe lo que es el "espacio personal"? Chan pensó, con la cara caliente mientras se movía hacia atrás.

Soonyoung le estaba sonriendo, con los ojos formando dos medias lunas. 

—Te quedaste dormido. Hemos llegado a su casa.

Chan volteo para encontrarse con la dama dormida en el asiento trasero también. 

—Oh ... gracias ...

Chan murmuró medio dormido.

—Por cierto, ¿sus padres no estarán desesperados de que llegue tan tarde a casa?

Soonyoung cuestionó casualmente.

—Oh ... umm...

Chan se rascó la nuca con torpeza. 

—Vivo solo...

❇ Y u n n i e ❇

Du har nått slutet av publicerade delar.

⏰ Senast uppdaterad: Sep 10, 2016 ⏰

Lägg till den här berättelsen i ditt bibliotek för att få aviseringar om nya delar!

Bloody DreamsDär berättelser lever. Upptäck nu