Bugün yine cehennem gibi bir güne gözlerimi açımıştım. Yine ve yine iğrenç bir gün geçirmek için gözlerimi aralamıştım. Aman işte ya uyandım.
Kendisinden tiksindiğim şeytan'dan da çok nefret ettiğim, bir üvey babam var. Neden mi bu kadar çok nefret ediyorum?
Herşey çok sevdiğim gerçek babamın ölmesiyle başladı. O ölünce bir nevi annem de ölmüştü. Bedeni vardı ruhu yokdu gibi bişey işte. Sonra bu lanet herifle tanıştı, neymiş onu hayata bağlayan o adam mış mış mış, bende Angelina Jolie'yim(!). Tamam annemi bir nevi o toparlamış gibi! gözüküyor du, ama bak sadece gözüküyor du! Çünkü annem ne kadar anlamka istememiş olsa da, annem kendi kendini toparlamıştı ve buna yardım eden kesinlikle o pis herif değil, zamandı.
Bende severdim onu o zamanlar(nasıl sevdiysem.)çocuktum, o yüzdendi belki. Babamı özlüyordum ondandı belki. Baba varlığı hissetmek istedim o sebeptendi belki.
Bana iyi davranırdı, gerçek bir baba gibi gözükürdü hep. Anneme de iyi davranırdı, gerçek bir eş gibi.
Ama sonra ne oldu bilin bakalım! Annem de terk etti beni, aynı babam gibi oda çekdi gitti. Sonra ne oldu hadi bunu da tahmin edin, hadi hadi çok zor değil. Bu adamın gerçek yüzü ortaya çıktı, melek görünümlü orangutan şempazesinin maymununun evladının yediği böceğinin sineği olduğu belli olmuş oldu.
Öyle ki bana iğrenç şeyler yapmaya bile kalkıştı, ulan öz olmasa bile evladınım ben senin evladın!
Her gün içip içip eve başka karılarla gelmeler, birşey söyleyince dövmeler, herşeyin sorumlusunu ben yapmalar falan filan.
Olum ben kendimi arabanın önüne bile attım sırf bu işkenceden kurtulabilmek için, bana cesaretsiz diyen cesaretini alsın da gelsin!
Ama sonra ne oldu hadi tahmin edin, biliyorum çok tahmin ediyorsunuz ama bi kere daha hadi. Cansever biri beni kurtardı! Tamam cansevers'in eyvallah ama niye beim canımı seviyorsun git başkasının canını sev, sevcek can mı kalmadı!
Kapım yumruklanmaya başlayınca yüzüme kadar çektiğim yorganımı yüzümden indirdim. Ve evet kapımı kitleyip yatıyorum neden mi? Biraz yukarıyı okursan öğrenirsin canım.
-Ne var!
-Benimle düzgün konuş ve aşağıya in.
-Hadi ya sağolasın benim bilmiyordum aşşağıya inmem gerektiğini, böyle tavana filan çıkıp biraz avlanasım vardı!
-SANA BENLE DÜZGÜN KONUŞ DEDİM!
-BENDE SANA HİÇ BİŞEY DEMEDİM BUDA DEMEK OLUYOR Kİ SENİ SİKLEMİYORUM!
-Seni en son ne zaman dövdüm ben?
-Sana yumruk attığımdan beri dövmüyorsun ama bidaha böyle bir eylem gerçekleştirirsen bu sefer yumruk değil tekme konuşur haberin olsun.
-Eminmisin?!
-Fazlasıyla.
-Bunu aşşağıda konuşacağımız konuya ekliyorum, seninle burda kapı muhabbeti yapmıyacağım mazıallah şeytan filan çarpar!
-Merak etme şeytan şeytana çarpmaz, veya düşündüm de çarpsa iyi olur biraz tipin filan düzelir!
Cevap vermediğine göre indi.
Kalkıp banyoya girdim, yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım, merak etmeyin ben bu adamala kahvaltı etmiyorum, o gitik'den sonra yapıyorum kahvaltımı.
Banyodan çıkınca direk dolabıma yöneldim, üstüme hemen pembe bol bir kazak geçirdim, altıma da yırtık dar paça pantolon giydim. Ne var! kış ayındayız kıçım buz tutsun istemiyorum.
